Η τέχνη ήταν η συγχώνευση δύο κόσμων, του κόσμου του πνεύματος και του αίματος, του κόσμου του πατέρα και της μητέρας. Ριζωμένη στις πιο πρωτόγονες αισθήσεις, μπορούσε να μεγαλώνει και να φτάνει στις πιο καθαρές αφηρημένες σκέψεις ή ν’ αντλεί τους χυμούς της απ’ τον πιο σπάνιο, άυλο κόσμο της νόησης και να καταλήγει σε στερεές μορφές από σάρκα και αίμα.
Herman Hesse - " Νάρκισσος και Χρυσόστομος"
10 σχόλια:
SOS τόσο παίκτης, αλλά her man χέσε;
Hesse ψηλά! Κι αγνάντευε Πάνω.
Ε Τσίμα, σκατά ντύσανε...
Αυτή η άποψη περί Τέχνης είναι Τέχνη από μόνη της.
Ωπ, ω! σκέτα σχόλη ass-ass.
Εκεί Νοτο "Ε Τσίμα, σκατά ντύσανε..."
γραφή ή story A΄!
Ο Hesse είναι βαθύς, πολύ βαθύς.
Όσο για την ιστορία, προς παθών αφανώς είναι piss...
Κέφι Σίκα εφ' άμυλο stones είν' ωμοί λυτών.
"Αυτό είναι μέτριο, Φροσύνη"
(ιππαστί Φρόσω, όταν με ρώτησε "καλό το μπαρ, Άκη;")
"Μείν' ιππότη. Μαστό. Ναι αυτό σου"
(είπε η Φρόσω στον ιππότη να μείνει, δείχνοντάς του το στήθος της και υποδεικνύοντάς του με τι να το συνοδεύσει...)
Χαχαχαχαχα....
Hesse μ' αστακούς;;;
Καλά είπ' ο τις, αλλά μαστό χα, Λάιο ας τάκος.
Γιατί μ' άστοχα λαοί; Καίει ή πότες έχουν Ψ.Χ. Μ' όνο για τους κουφαλαιοκράτες και του σεχ όντες οι νέοι άστα κει;
Πλάκα-Πλάκα (και Θησείο-Θησείο) πρέπει νάμα ζέψουμε τ' αψηλά μας κενά φάμε άστα Κω ρεφενέ.
Πάνω μας, τ' ακούς;;;
Μ' αστακούς ρε,Φενερ Μπαχτσέ, Bach, Che, Γάλατα Σερραϊκά κιοτη άλλο τραβά ύψη χύμας!
(βέβαια κ΄άλλα τραβα, καλά...τράβα με κει ask λέω, Καλατράβα κι ελειπα...)
Δημοσίευση σχολίου