Αμέριμνη η ζωή του νοικοκύρηδεν κάνει τούμπες, δεν έχει φτερά
και κάποτε σκυμμένος στο ποτήρι
στο σκύψιμο γυρεύει τη χαρά.
Μοχτάει σκληρά και δεν σηκώνει μύτη
και οικονομάει το χρήμα του σοφά
στα εξήντα του αγοράζει κάποιο σπίτι
και μπαίνει μες στο σπίτι και ψοφά.
Ασημάκης Πανσέληνος – «Έντιμος βίος»
7 σχόλια:
Άντε ήρθε και το Σαββάτο, και σαν καλοί νοικοκυραίοι, να πάμε σπιτάκι "μας", (το "μας" πάει στην συνιδιοκτησία με την τράπεζα), να σκύψουμε σε κανα πιάτο με μακαρόνια (το κρασί έτσι γρήγορα μας τέλειωσε), να γαλουχήσουμε και τα παιδιά μας στο δόξα το γιαλαμπή... και να "οργανώσουμε" την επανάσταση για "από Δευτέρα"...
...ρε τεο αυτός ο ασοιμακεις ψηλωαδαιρφί μου φαιναιτε...
Προσωπικά δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με τις αδερφές, ειδικά όταν τολμάνε και γράφουν έτσι. Μόνο με τους πούστηδες (εκ του "πουστιά").
Αλεξάκο, μιλάμε για πολλές κόκκινες κάρτες...
Απορώ πώς τέτοιοι στίχοι-διαμάντια σκιάζονται από σχόλια για την όποια ερωτική αυτοδιάθεση του δημιουργού τους.
Παρ' όλα αυτά, ακόμα κι αν σ' έβλεπα, πάλι θ' αρνιόμουν να πιστέψω πως παρακολουθείς μεσημεριανάδικα à φελλοίς!
Λες να είμαι αφελής;...
Αυτό το "και κονομάει το χρήμα του σοφά",
μου χαλάει τον καθρέφτη.
Ώστε θα αγοράσεις σπίτι... μετά την κρίση ε;
Δένει ξερά πόσο άσημα kiss ήττα να Δελφοί, αδελφοί. Στη χώνει ωραία όμως.
Δεν έχει σήμα CIA
Δημοσίευση σχολίου