Πέρα από τις δυνατές στιχουργικές προτροπές, νιώθω την ανάγκη να φωτίσω μιαν άλλη πλευρά: Αυτήν από τις δυνατές επιρροές τής "μουσικής φιλοσοφίας" του Θανάση. Ποιος είπε πως η Τέχνη καταναλώνεται ατομικά; Κάτι μου λέει πως η βλαχοψυχεδέλεια δεν είναι βραχύβιος διάττοντας αστέρας. Ήρθε για να μείνει! Αρκεί να βρει άξιους συνεχιστές κι ο Αγγελάκας ξέρει να αφομοιώνει δημιουργικά.
5 σχόλια:
Πέρα από τις δυνατές στιχουργικές προτροπές, νιώθω την ανάγκη να φωτίσω μιαν άλλη πλευρά:
Αυτήν από τις δυνατές επιρροές τής "μουσικής φιλοσοφίας" του Θανάση.
Ποιος είπε πως η Τέχνη καταναλώνεται ατομικά;
Κάτι μου λέει πως η βλαχοψυχεδέλεια δεν είναι βραχύβιος διάττοντας αστέρας. Ήρθε για να μείνει! Αρκεί να βρει άξιους συνεχιστές κι ο Αγγελάκας ξέρει να αφομοιώνει δημιουργικά.
...Κι έγιανα μ' ήπαρ εξηγηθώ, "βλαχοψυχεδέλεια" είναι ο ορισμός που δίνει ο ίδιος ο Θανάσης στη μουσική του.
Κατ' ανοητων feel εμου.
Ω σογια τον Αγγελα καμια ζησαν παλι ω κραση.
Ναι.
Σα το διαμάντι
Σα το brillant
Chateaubriant του 1959...
"βλαχοψυχεδέλεια" ή όπως αλλιώς και να το πουν η συγκίνηση είναι που μετράει, εγώ είμαι και επιρρεπής .. ε πυρ ε πεις ......
Πολύ πολύ όμορφο ...
Δημοσίευση σχολίου