και ύστερα καλή μ΄ αυτούς φιλεναδίτσα
τρυφερή
υποσχετική
οι αχρείοι.
Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου από πλευρό
ανοιχτό του αίλουρου, της ανηφόρας
από τα εννιά σκοινιά του βούρδουλα
κι ο ήλιος φίδι μεσ΄ στο σύρμα.
Μην ξεχάσεις, φτύσ΄ τους.
Ας περιμένουν να σε σβήσω με νερό
ή κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων
ας περιμένουν οι αχρείοι.
Έκτωρ Κακναβάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου