Ζητήματα πολιτικο-ιδεολογικής φύσης αλλά και μαζικού αγώνα (όπως π.χ. της Παιδείας) δεν λύνονται με βόμβες, όπως επίσης και τα γενικότερα κοινωνικά (ΔΕΗ, ΟΑΕΔ κλπ.). Όμως απ’ την άλλη, η βία του καθεστώτος (π.χ. των ΜΑΤ) δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ιδεολογικό αγώνα αλλά με τη λαϊκή βία. Γι’ αυτή τη νοοτροπία καταλήγουμε στην εξής τραγελαφική κατάσταση: εκεί που χρειάζεται αυτόνομη μαζική δουλειά και δε χρειάζεται βία κι ακόμη περισσότερο με τη μορφή βόμβας, χρησιμοποιούμε βόμβα. Κι από την άλλη εκεί που πραγματικά είναι απαραίτητη η λαϊκή βία (π.χ. για ν’ αντιμετωπίσουμε τα ΜΑΤ σαν ένα από τους κύριους φορείς της βίας του καθεστώτος), δεν τη χρησιμοποιούμε!

Ε.Λ.Α. – 22.9.1981