…Στο τέλος θα γίνει η «σούμα» και θα μας πουν και πάλι ότι «ο λαός έστειλε το μήνυμα». Λες και οι ψηφοφόροι συνεννοούνται πριν ψηφίσουν και μοιράζονται: «εμείς θα ψηφίσουμε αυτούς, εσείς να ψηφίσετε τους άλλους». Δίνουν στην έννοια του λαού-ψηφοφόρου μια μεταφυσική διάσταση. Και το κάνουν για να μας πείσουν ότι ο δικός μας ρόλος τελείωσε στην κάλπη και πως μετά θ’ αναλάβουν αυτοί, οι μόνοι αρμόδιοι, να ερμηνεύσουν το «μήνυμα της κάλπης», να παζαρέψουν μεταξύ τους, να σχηματίσουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση και όλα να συνεχιστούν όπως πριν. Με την έγκριση του λαού αυτή τη φορά!

Η αλήθεια, όμως, είναι πως όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της κάλπης, η κατάσταση δεν πρόκειται ν’ αλλάξει. Γιατί η κατάσταση καθορίζεται από τις ανάγκες του συστήματος και όχι από την απατηλή προπαγάνδα των κομματικών επιτελείων. Όποια κι αν είναι η κυβέρνηση, «κεντροδεξιά», «κεντροαριστερή», «αριστερή», «οικουμενική», όποιο όνομα κι αν της δώσουν, η πολιτική είναι δεδομένη. Είναι η πολιτική της «κινεζοποίησης» και της σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας. Άντε να χαλαρώσουν λίγο, ν’ απλώσουν τη δημοσιονομική πολιτική καναδυό χρόνια παραπέρα. Όμως, τα μεροκάματα θα εξακολουθούν να είναι εξευτελιστικά, οι καπιταλιστές θα κάνουν ό,τι θέλουν, τα ήδη υπάρχοντα χαράτσια θα συνεχιστούν. Αλλιώς δεν βγαίνει ο λογαριασμός.

Μετά τις εκλογές θα δούμε ακόμη περισσότερες κωλοτούμπες. Γιατί όταν δε θέλεις να θίξεις τον καπιταλισμό, όταν θέλεις να διατηρήσεις την ένταξη στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό που λέγεται ΕΕ και Ευρωζώνη, τα περιθώρια τα βάζουν οι «αριθμοί». Και οι αριθμοί είναι καθορισμένοι. Θα επιβεβαιωθεί για μια ακόμη φορά το παλιό ρητό, πως αν οι εκλογές μπορούσαν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες. Γιατί αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι αλλαγή κυβέρνησης, αλλά αλλαγή συστήματος.

Στις δεδομένες συνθήκες δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε καν βελτίωση της κατάστασης των εργαζόμενων. Γιατί βρισκόμαστε σε βαθιά κρίση (6,2% έπεσε το ΑΕΠ το πρώτο τρίμηνο του 2012). Ήδη, ακόμα και οι κήρυκες της «αριστερής κυβέρνησης» δηλώνουν ότι οι εργαζόμενοι θα μπορούν να ελπίζουν σε κάποια βελτίωση, όταν υπάρχει ανάκαμψη. Δηλαδή, θα πρέπει να περιμένουμε να κάνει η κρίση ολόκληρο τον καταστροφικό της κύκλο, για να μας πετάξουν κάποια ψίχουλα, τα οποία θα μας τα ξαναπάρουν πίσω όταν ξεσπάσει η επόμενη κρίση.

Οι εκλογές δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν τίποτα, εκτός από τους διαχειριστές της βαρβαρότητας. Καλούμαστε να διαλέξουμε το δήμιό μας. Η ψήφος μας δεν έχει καμιά αξία. Αξία έχει μόνο γι’ αυτούς που την εισπράττουν για να την εξαργυρώσουν στη συνέχεια στο χρηματιστήριο της εξουσίας.

εφημερίδα «Κόντρα»