«Στη χρεοκοπία του λαού απάντηση είναι η αντεπίθεση – Ισχυρό ΚΚΕ για να νικήσει ο λαός» (αφίσα).

Οι αφίσες είναι ακόμα κολλημένες σε τοίχους και κρεμασμένες σε κολόνες, δημιουργώντας ένα άκρως ειρωνικό ντεκόρ για την «επόμενη μέρα» του Περισσού, μετά την εκλογική συντριβή. Σε κάποιους σκεπτόμενους μέσα στο κόμμα του Περισσού ίσως αυτή η αφίσα, που συμπυκνώνει την κεντρική κατεύθυνση με την οποία κατέβηκε στις εκλογές, να δώσει ένα μικρό έναυσμα για να σκεφτούν πως μ’ αυτή την τακτική δεν είχαν καμιά ελπίδα στις δεδομένες συνθήκες. «Στη χρεοκοπία του λαού απάντηση είναι η αντεπίθεση». Ως εδώ καλά. Σε τι συνίσταται η αντεπίθεση; «Ισχυρό ΚΚΕ για να νικήσει ο λαός». Όταν κατεβαίνεις σε εκλογές και λες ότι για να νικήσει ο λαός πρέπει να σε ισχυροποιήσει, σημαίνει ότι ζητάς ψήφους. Η ψήφος, όμως, έχει ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο. Δεν συσχετίζεται με τους κοινωνικούς αγώνες, αλλά με την κοινοβουλευτική διαδικασία. Αν έχεις σκοπό ν’ αναπτύξεις λαϊκούς αγώνες, δεν έχει σημασία πόση είναι η κοινοβουλευτική σου δύναμη. Είτε μεγάλη είτε μικρή, το ίδιο κάνει για τους αγώνες, αφού αυτοί αναπτύσσονται έξω από το κοινοβούλιο, ερήμην των συσχετισμών του. Επομένως, οι πάντες αντιλαμβάνονταν το συγκεκριμένο σύνθημα ως ένα σύνθημα που αρχίζει και τελειώνει στη διαμόρφωση των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Την αναφορά στην αντεπίθεση την αντιλαμβάνονταν ως «σάλτσα». Επομένως, η ίδια η τακτική του Περισσού (που δεν ήταν καινούργια, αλλά κρατάει χρόνια), έσπρωχνε το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ, που υποσχόταν καλύτερη κοινοβουλευτική αξιοποίηση της ψήφου. Αν ήταν να ψηφίσουν στο πλαίσιο των παλιών συσχετισμών, τότε ο Περισσός θα φαινόταν πιο αγωνιστικός από τον ΣΥΡΙΖΑ και θα μάζευε περισσότερα «κουκιά». Με τους συσχετισμούς της 6ης Μάη, όμως, το πράγμα άλλαξε και ο ΣΥΡΙΖΑ μάζεψε στο δεύτερο γύρο όλο το «χαρτί». Ο Περισσός πλήρωσε τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, τον οποίο δεκαετίες τώρα (από τότε που έπεσε η χούντα) καλλιεργεί.

εφημερίδα «Κόντρα»