Μπρος στης φάμπρικας την πύλη
ο εργάτης άξαφνα σταματά
τον τράβηξε η καλοκαιριά απ’ το μανίκι
κι όπως γυρνάει
και κοιτάει τον ήλιο
ολοκόκκινο ολοστρόγγυλο
χαμογελώντας στο μολυβένιο του ουρανό

του κλείνει φιλικά το μάτι.
Λοιπόν σύντροφε Ήλιε
δε σου φαίνεται ηλίθιο
τέτοια μέρα να τη δίνεις
στ' αφεντικό;

Jacques Prevert - "Ο χαμένος καιρός"