το βιβλίο στο ‘να χέρι
και τ’ όνειρο που τέλειωσε πριν αρχίσει τ’ άλλο.
…
Ένας νεκρός κοιμάται.
σταγόνα-σταγόνα θα στάξει το αίμα του στη γη
ώσπου να ‘ρθει το ένοπλο έθνος μου με τ’ απελευθερωτικά τραγούδια
και καταλάβει τη μεγάλη πλατεία.
Nazim Hikmet – «Ο νεκρός της πλατείας Μπεγιαζίτ»
4 σχόλια:
απελευθερωτικά τραγούδια, ματωμένα χαμόγελα, ανθισμένα πάντα ..................
Τελικά οι πλατείες κατ' οχυρώνονται ως σύμβολα λαϊκού ξεσηκωμού.
Βροντάει το Σύνταγμα;
Αστράφτει η Γκιώνα;
Πού είναι η Ταχρίρ;
Πού είν' η Ομόνοια;
Για τί χείλια κρυβει τη λευτεριά;;;
Η πλατεία ήταν γεμάτη , με το νόημα που 'χει κάτι απ' τις φωτιές.
...............
Παιδιά μύξαι γελιέστε. Τούλα χύστον σήμερα, οι πλατείες της Ψωσοκώσταινας γεμίζουν ή για μπάλα ή για διανομή dvd της Τζούλιας...
Δημοσίευση σχολίου