Προς Θεσσαλονικείς ιγ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί

Μην αυταπατάστε από την έλευση της τεσσαρακοστής (που ουδέποτε έμαθα εις τι διαφέρει από την πεντηκοστή αφού αμφότερες συνίστανται από 48 ημέρες!). Διήγαμε ημέρες καρναβάλου, όχι μόνον από το άνοιγμα του τριωδίου και εντεύθεν αλλά από πολύ παλαιότερα. Μερικοί τοποθετούν την έναρξη προ διετίας, άλλοι κάνουν λόγο δια την εντεύθεν της μεταπολιτεύσεως εποχή, ένιοι τινές ομιλούν δια την από συστάσεως ελληνικού κράτους περίοδο, ενώ δεν ελλείπουν κι εκείνοι –καθόλου ολιγάριθμοι- που τοποθετούν την καρναβαλική απαρχή τρεις-τέσσερις αιώνες προ του έτος μηδέν (φυσικά έτος μηδέν δεν υπήρξε, αλλά δεν είναι θέμα…). Παρ’ όλα ταύτα, ουδέποτε εξέλιπαν οι παλαμακιστές (εκ της λαϊκής λέξεως «παλαμάκια» ήτις καταδεικνύει την κρούση των παλαμών. «Clappers» βαρβαριστί) που στηρίζουν κρυφίως ή εμφανώς τους παλαμακισμένους (λέξη της οποίας εσχάτως αφαιρείται η πρώτη συλλαβή και αντιμετατίθενται οι δύο επόμενες από σημαντικό ποσοστό παλαμακιστών και μη).

Γεγονός είναι πάντως ότι η φετινή (επίσημη) καρναβαλική περίοδος ανήκει πια εις το παρελθόν. Όπως γεγονός αδιαμφισβήτητο και ηχηρό συνιστά η απουσία του Ζορό, του μασκοφόρου και ενίοτε έφιππου ανδρός που έμεινε εις την Ιστορία με το προσωνύμιο «εν τούτω Πανίκα». Όσοι όμως βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν αναντικατάστατο τον λαοφιλή Ζορό, απεδείχθη ότι πλανήθηκαν πλάνη οικτρά. Ω του θαύματος, η θέσις του κατελήφθη υπό του Χάρου! Μια νέα ημέρα ανατέλλει στη χώρα του παλαμακίζειν και παλαμακίζεσθαι! Έχω την αίσθηση ότι είναι πλέον εδώ το νέο carnival symbol (βαρβαριστί, why not; Επειδή απήλθε ο Giorgakis θα ξεχάσουμε τις παρακαταθήκες του και τη global vision των πραγμάτων; Of course not αδελφοί, τουλάχιστον όχι όσον υπάρχει ακόμα η πεφωτισμένη εφευρέτις της flexicurity –ευελφαλείας δια τους ιθαγενείς- mrs Diamantopoulos).

Ε και τι έγινε που καταναλίσκω πολύ «Μοσχοφίλερο Μπουτάρη»; Δεν θα μιλάμε κιόλας;

"Φιλμ νουάρ" - Θεσσαλονίκη