Κι ενώ οι πέτρες έπεφταν τριγύρω
σαν χαλάζι
και οι κλητήρες έκαναν τους
πολεμάρχους χάζι
ο κύριος διευθυντής ο της
αστυνομίας
μετά μεγάλου φλέγματος και πλήρης
ψυχραιμίας
από μικρόν κι αμούστακον ακόμη
σφενδονήτην
εδέχθη λίθον στρογγυλόν επάνω εις
την μύτην
καθ’ ην στιγμήν και απ’ εκεί
επέρασ’ εφ αμάξης
να δει αν εβασίλευεν ασφάλεια και
τάξις.
Γεώργιος Σουρής
3 σχόλια:
Συνεχίζω...
Όμως ήτο η ασφάλεια καμένη
και η τάξις, μές στο σκότος το πηχτό
σφόδρα διαταραγμένη.
Κι αφού δεν δύναται βρεθεί, άρχων ηλεκτρολόγος
ούτε περίπτερο πουλών ασφάλειες, ούτε λόγος,
ως αύριο το ξημέρωμα που οι πετεινοί λαλούνε
όλα εδώ που ξέρατε, τρόχαλος* θα γεννούνε.
*ερείπια, χαλάσματα, γκρεμισμένα, διαλυμένα
Εύγε, φυλλαράκι, εις τύχη σου είναι τέλειοι! Σαν ντους ουρεί!
(κι άσε ένα νιο -see bats area-
του σολομάντζαρου τη βία...)
Solo
Από τοστ ωμά σου καις tooth. Ε, ούτ' αυτί.
Chrismos
Madonna via! Τι να πω... κηρύσσω.
Δημοσίευση σχολίου