Τα τρικυκλα εγιναν... βιτριολι! (από το http://fygokentros.blogspot.com:80/)
Το (παρα)κρατος των Κοτζαμανηδων δε λεει να πεθανει, ακομα κι αν σημερα εχουν πεθανει ή εξοντωθει πολιτικα οι θεμελιωτες του. Ειναι πανω απο προσωπα και πολιτικες. Εχει ριζωσει τοσο βαθεια στους πυλωνες της κοινωνιας μας,ωστε εγινε καθεστως. Ενα αειθαλες, εφταψυχο τερας που σαν παρασιτικος κισσος αναρριχαται σε ολα τα επιπεδα του κρατους και στραγγαλιζει τη δημοκρατια. Οι "αγανακτισμενοι πολιτες" που επιτιθονταν στις συγκεντρωσεις της αριστερας τη δεκαετεια του '60, εδωσαν τη θεση τους σε καραφλους "αγανακτισμενους πολιτες" που λιντσαρουν μεταναστες κι ενιοτε τους μαχαιρωνουν μεσα στα ιδια τους τα σπιτια. Ο χαφιεδισμος κι οι εκβιασμοι μεσα στους εργασιακους χωρους γνωριζουν εκ νεου μια θεαματικη "ανθιση", στα πλαισια μιας γενικευμενης θρασυτατης επιθεσης κατα των στοιχειωδων εργασιακων κεκτημενων,απο εργοδοσια και κυβερνητικες πολιτικες της δεξιας. Η νεα γενια συναισθανεται πως ισως ειναι η πρωτη μετα απο πολλες δεκαετειες, που θα ζησει χειροτερα απο την προηγουμενη, βλεποντας με τρομο την απιστευτη οπισθοδρομηση των δικαιωματων και την ξαφνικη επανα-συντηρητικοποιηση της ζωης. Η αστυνομοκρατια επιστρεφει στους δρομους και τις γειτονιες,και ολα τα παραπανω μαζι συντεινουν σε ενα πραγμα:Oτι ο φοβος βασιλευει και παλι στην ελληνικη κοινωνια. Ενα κλιμα διαχυτου φοβου και μια ψυχροπολεμικη,μετεμφυλιακη αυρα καλυπτει τις ζωες μας,ειδικα στην πρωτευουσα, που ειναι και το θεατρο των τελευταιων εξελιξεων. Το ευηχο και βολικο παραμυθι της "εθνικης συμφιλιωσης" δεν σβησε τις μνημες του παρελθοντος, κι ο ζοφος της κρατικης και παρα-κρατικης τρομοκρατιας οχι μονο δεν διαλυθηκε με τον καιρο, αλλα αντιθετως βρισκει μεσα στις τελευταιες κοινωνικες αναταραχες και την οικονομικη ανασφαλεια της εποχης, προσφορο εδαφος για να επανελθει ενεργα στο προσκηνιο. Οι βρυκολακες ειναι εδω και παλι. Στην πραγματικοτητα ποτε δεν ειχαν φυγει. Απλα μεσα στις δεκαετειες αλλαζαν μορφες και μεσα. Το τρικυκλο εγινε...βιτριολι.
Το (παρα)κρατος των Κοτζαμανηδων δε λεει να πεθανει, ακομα κι αν σημερα εχουν πεθανει ή εξοντωθει πολιτικα οι θεμελιωτες του. Ειναι πανω απο προσωπα και πολιτικες. Εχει ριζωσει τοσο βαθεια στους πυλωνες της κοινωνιας μας,ωστε εγινε καθεστως. Ενα αειθαλες, εφταψυχο τερας που σαν παρασιτικος κισσος αναρριχαται σε ολα τα επιπεδα του κρατους και στραγγαλιζει τη δημοκρατια. Οι "αγανακτισμενοι πολιτες" που επιτιθονταν στις συγκεντρωσεις της αριστερας τη δεκαετεια του '60, εδωσαν τη θεση τους σε καραφλους "αγανακτισμενους πολιτες" που λιντσαρουν μεταναστες κι ενιοτε τους μαχαιρωνουν μεσα στα ιδια τους τα σπιτια. Ο χαφιεδισμος κι οι εκβιασμοι μεσα στους εργασιακους χωρους γνωριζουν εκ νεου μια θεαματικη "ανθιση", στα πλαισια μιας γενικευμενης θρασυτατης επιθεσης κατα των στοιχειωδων εργασιακων κεκτημενων,απο εργοδοσια και κυβερνητικες πολιτικες της δεξιας. Η νεα γενια συναισθανεται πως ισως ειναι η πρωτη μετα απο πολλες δεκαετειες, που θα ζησει χειροτερα απο την προηγουμενη, βλεποντας με τρομο την απιστευτη οπισθοδρομηση των δικαιωματων και την ξαφνικη επανα-συντηρητικοποιηση της ζωης. Η αστυνομοκρατια επιστρεφει στους δρομους και τις γειτονιες,και ολα τα παραπανω μαζι συντεινουν σε ενα πραγμα:Oτι ο φοβος βασιλευει και παλι στην ελληνικη κοινωνια. Ενα κλιμα διαχυτου φοβου και μια ψυχροπολεμικη,μετεμφυλιακη αυρα καλυπτει τις ζωες μας,ειδικα στην πρωτευουσα, που ειναι και το θεατρο των τελευταιων εξελιξεων. Το ευηχο και βολικο παραμυθι της "εθνικης συμφιλιωσης" δεν σβησε τις μνημες του παρελθοντος, κι ο ζοφος της κρατικης και παρα-κρατικης τρομοκρατιας οχι μονο δεν διαλυθηκε με τον καιρο, αλλα αντιθετως βρισκει μεσα στις τελευταιες κοινωνικες αναταραχες και την οικονομικη ανασφαλεια της εποχης, προσφορο εδαφος για να επανελθει ενεργα στο προσκηνιο. Οι βρυκολακες ειναι εδω και παλι. Στην πραγματικοτητα ποτε δεν ειχαν φυγει. Απλα μεσα στις δεκαετειες αλλαζαν μορφες και μεσα. Το τρικυκλο εγινε...βιτριολι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου