Σάββατο 31 Μαΐου 2014



Επετειακό.
Τι έγραφε η "Βραδυνή" (κλικ για μεγέθυνση) για το κατέβασμα της γερμανικής σημαίας από τους Γλέζο - Σάντα.
Ό,τι γράφουν και οι επίγονοι σήμερα...

Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Προς Θεσσαλονικείς ξγ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί
Πολλοί θα ανέμενον να ασχοληθούμε με τις εκλογές (εκ law yes) και τη γενικευμένη μαλακή α΄ των καιρών. Ημείς όμως εγγράφομε τας εκλογάς όπου δει και παραθέτομε δύο αλιεύματα δι’ υμάς. Ίσως βεβαίως τούτο να είναι και χειρότερον, ίσως μεταξύ των δύο να προτιμούσατε την ενασχόλησίν μας με τας εκλογάς, αλλά δεν βαριέστε…
Αλίευμα πρώτο, που αντιγράφουμε από κεντρικά μέσα εξημέρωσης: “Δηλώνοντας ότι θα ψηφίσει Νέα Δημοκρατία ή «Ποτάμι», ο Θεόδωρος Πάγκαλος ξαναχτύπησε με χυδαίους χαρακτηρισμούς στο «Βήμα FM». Χαρακτήρισε ως «νούμερο» το ιστορικό στέλεχος της αριστεράς και υποψήφιο ευρωβουλευτή Μανώλη Γλέζο, λέγοντας συγκεκριμένα πως «δε μπορεί τον άλλον που είναι «νούμερο», που δε μπορεί να μπει στο αεροπλάνο και να τον βάζουμε επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Θεόδωρος Πάγκαλος κατηγόρησε την υποψήφια για την Περιφέρεια Ρένα Δούρου ότι παραβιάζει «κτηνωδώς» τις διατάξεις της προεκλογικής εκστρατείας κολλώντας παντού αφίσες με «τη βρωμερή της φάτσα». «Θέλω να ολοκληρωθεί η εκστρατεία της κ. Δούρου. Να δούμε ολόσωμη φωτογραφία με μπικίνι. Να δούμε τι ψηφίζουμε. Όλα τα κορμιά στην πίστα», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πάγκαλος”.
Ως δεύτερο αλίευμα έρχεται εν «μεμονωμένο περιστατικό». Αντιγράφομε ένια ενδιαφέροντα τμήματα του ρεπορτάζ: «Στα χέρια των ανδρών του οργανωμένου εγκλήματος έπεσε αστυνομικός της Κρατικής Ασφάλειας, ο οποίος όπως διαπιστώθηκε, προωθούσε στην πορνεία μέσω διαδικτύου τη… σύζυγό του, μία φίλη της και ακόμη μία γυναίκα (…) Οι αστυνομικοί διαπίστωσαν αφενός ότι ο σωματέμπορος ήταν συνάδελφός τους και αφετέρου πως η γυναίκα που είχαν πιάσει να εκδίδεται δεν ήταν άλλη από τη... σύζυγό του! Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο αστυνομικός κατά το παρελθόν υπηρετούσε στον ευρύτερο κύκλο ομάδας αστυνομικών που μεριμνούσε για την ασφάλεια του πρώην υπουργού Δημόσιας Τάξης Βύρωνα Πολύδωρα».
Τρίζουν οι ακρογωνιαίοι λίθοι του πραιτορίου, αλλά μην ανησυχείτε. Πάει, πέρασε ήδη.
«Φιλμ νουάρ» - Θεσσαλονίκη

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014





Η "γιορτή της δημοκρατίας" τελείωσε.
Ο αθώος, καλός λαός μίλησε για άλλη μια φορά.
Και εκπροσωπείται επάξια και πάλι.

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Ο φασισμός θεραπεύεται με το διάβασμα και ο ρατσισμός με το ταξίδι.
Miguel de Unamuno

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014


Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής, είναι υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται.
Bertolt Brecht

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014


Πέμπτη 15 Μαΐου 2014


Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Προς Θεσσαλονικείς ξβ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί
Οι άγιες ημέρες παρήλθαν πλέον και πλέουμε έμπλεοι φόβων και πάλιν εις τις άγριες. Το τι βλέπουν τα όμματά μας αυτό τον καιρό με αφορμή τον λυσσαλέο αγώνα των υποψήφιων, που –ανεξάρτητοι ή εξαρτημένοι- υπόσχονται να αλλάξουν τα φώτα εις κάθε δήμο αλλά και εις την Ευρωλάνδη, δεν λέγεται. Ένια δε είναι τόσον εξόφθαλμα και κραυγαλέα, που αισθάνεσαι διαδοχικώς αμηχανία, αιδώ, αηδία και οργή βλέποντάς τα. Και οι τύποι αυτοί –ένιοι εκ των οποίων πέρα από κάθε φαντασία και αναισχυντία- συνεχίζουν ακάθεκτοι…
Ας τα αφήσομε όμως αυτά. Η γη ανθίζει, τα στρουθία τιτιβίζουν, η άνοιξις απέδωσε βλαστάρια! Ήλθεν η εθνοσωτήριος διανομή του πλεονάσματος! Επαληθεύτηκε η προφητεία του «Ερωτόκριτου» (στίχοι 49-50):
Αγάλια-αγάλια εσίμωσεν κ’ ήρθεν εκείνη η ώρα
να γεννηθεί κληρονομιά για να χαρεί κ’ η χώρα.
Χαρείτε και αγαλλιάστε λιμοκτονούντες, τσακισμένοι της ανεργίας, άλτες εξωστών τε και γεφυρών, λιμοκτονούντες, απελπισμένοι, απόκληροι της ετοιμασμένης μεταμοντέρνας καπιταλιστικής κοινωνίας. Το πλεόνασμα θα καταπέσει ως μάννα εξ ουρανού. Δια να ψηθούν κάποιοι να συναινέσουν, να προσέλθουν οικειοθελώς εις το θυσιαστήριο. Να ψηθούν να προσέλθουν εις τις κάλπες ίνα συνεχίσουν να συντηρούν τας δυνάμεις των εχθρών της κοινωνίας. Δια να το βουλώσουν και οι λιγοστοί αντιδρώντες, γιατί αν δεν το κάμουν, το πλεόνασμα δύναται να μεταφραστεί ανέτως εις χημικά.
Κι ο Ξενερωτόκριτος παραμερίζει τη λαϊκή μούσα και άδει:
Κατέχω κι ας μαθητευτεί εκείνο οπού ξετρέχω
εσίμωσε το τέλος μου και πλιο ζωή δεν έχω.
Κουβέντες κάνω άβουλος κι ανταλλαγές e-mail
σαν με πηδάν’ γενίτσαροι του Harvard και του Yale
και μόνο μερικές φορές λίγο αποξεχνιέμαι
με κάτι Καραγκιόζηδες κι έτσι αποκοιμιέμαι.
Αν όντως πρόκειται να φύγει ο Πάγκαλος από τη χώρα (όπως εδήλωσε) εις τοιούτο ενδεχόμενο, ίσως θα έπρεπε να αποδεχτούμε ψυχραιμότερα μια νίκη του ΣυΡιζΑ εις τις εκλογές. Μαζί του θα αποδράμει βεβαίως και η Αφροδίτη αν θυμάστε…
"Φιλμ νουάρ" - Θεσσαλονίκη

Δευτέρα 12 Μαΐου 2014


Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η εξέγερση του πολυτεχνείου ονομάστηκε έπος. Τούτη η αυθόρμητη παθητική αντίσταση στη χούντα έχει μάλλον έναν λυρικό παρά έναν επικό χαρακτήρα. Και η επέλαση των τανκς κατά των νεαρών αόπλων έχει περισσότερη σχέση με γκραν γκινιόλ μέσα στη νύχτα παρά με έπος.
Το «έπος» δημιούργησε εντελώς κατά λάθος μια «ηρωίδα», τη Μαρία Δαμανάκη, της οποίας ο ηρωισμός συνίσταται στην εκφώνηση -από το ραδιόφωνο των φοιτητών- των συνθημάτων και των ανακοινώσεων της συντονιστικής επιτροπής. Πάντως πολλοί είχαν την ευκαιρία να βάλουν υποψηφιότητα για πολιτικοί εκεί μέσα στο πολυτεχνείο. Για τον Μίμη Ανδρουλάκη, τον Κώστα Λαλιώτη και τον Στέφανο Τζουμάκα, ηγετικά στελέχη της εξέγερσης, ο δρόμος προς τη βουλή, την πολιτική σκηνή, το πολιτικό παρασκήνιο και την εν γένει ελληνική πολιτική αθλιότητα, ξεκινάει από κει.
Δεν πήγα ποτέ στο πολυτεχνείο, ούτε μέσα ούτε έξω, ούτε τότε ούτε αργότερα. Δεν πήρα ποτέ μέρος στις προσκοπικές τελετές και τις ηλίθιες πορείες κατά την ημέρα της «επετείου του πολυτεχνείου», τούτο το μεγάλο συλλογικό άλλοθι για την ηθική ανεπάρκεια ενός ολόκληρου λαού. Πρόκειται για ένα πολύ βολικό άλλοθι, που το οικειοποιήθηκαν όσοι νιώθουν την ανάγκη να ξεπλύνουν την ντροπή για την απέραντη δειλία τους επί έξι ολόκληρα χρόνια.
Βασίλης Ραφαηλίδης

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014


Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Το παιδί δεν έχει το χαρακτήρα του μεγάλου σε μικρογραφία. Έχει μια δική του χαρακτηριστική ζωή με ένα δικό της σκοπό. Ο τελικός σκοπός του παιδιού θα μπορούσε να συνοψιστεί στη λέξη ενσάρκωση, πρέπει δηλαδή να ενσαρκωθεί σ αυτό η ατομικότητα. Η σημερινή εκπαίδευση αντιμετωπίζει το παιδί σαν σκλάβο που πρέπει να προσαρμοστεί στη λογική του ενήλικου. Το παιδί θάβει στο υποσυνείδητό του μια ζωή που ήθελε να την αφήσει να ξεδιπλωθεί και δεν μπόρεσε.
Οι ρίζες της βίας και του πολέμου δεν βρίσκονται μόνο σε οικονομικούς λόγους. Βρίσκονται πρώτα απ όλα σ ένα σύστημα εκπαίδευσης που διδάσκει τον ανταγωνισμό, που αγνοεί την αγάπη και παράγει τελικά αδύναμα και υπανάπτυκτα άτομα, χωρίς ηθική αντίσταση, έτοιμα για την αγορά του πολέμου ή για οποιαδήποτε άλλη ανταγωνιστική αρένα. Ενάντια σ' αυτή την αναχρονιστική εκπαίδευση πρέπει τώρα να αγωνιστούμε όλοι. Πριν μας σαρώσουν οριστικά η βία και ο πόλεμος…
Maria Montessori

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Ένας λαός που εκλέγει διεφθαρμένους, κλέφτες, προδότες και απατεώνες, δεν είναι θύμα. Είναι συνεργός τους.
George Orwell

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι.
Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους.
Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα
αλλά εκείνη αρνείται.
Τάσος Λειβαδίτης

Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του
έτσι νέτο-σκέτο
αν δεν πάρουμε μέτρα κ’ εμείς.
Από τα βράγχια, κομσομόλε, άρπαξε το!
Απ' την ουρά του, πιονιέροι, εσείς.
Η κομμούνα
δεν είναι μια βασιλοπούλα του παραμυθιού, που λες
για να την ονειρεύεσαι τις νυχτιές.
Μέτρησε, καλοσκέψου, σημάδεψε
και τράβα, βήματα τα βήματα
έστω και πάνω σε μικροζητήματα.
Δεν είναι μόνον ο κομμουνισμός στη γη
στα κάθιδρα εργοστάσια εκείνα.
Είναι και μες στο σπίτι
στο τραπεζάκι μπρος
στις σχέσεις
στη φαμίλια
στην καθημερινή ρουτίνα.
Εκείνος κει
που ολημερίς τριζοβολάει βλαστήμιες
σαν κάρο κακογρασωμένο
εκείνος που σαν ολολύζει η μπαλαλάικα
χλωμιάζει ευθύς
αυτός το μπόι του μέλλοντος δεν το 'χει φτασμένο.
Πόλεμος δεν είναι μόνο, όπως θαρρείς εσύ,
να λες ναι, ναι, στα μέτωπα με βολές πολυβόλου.
Της φαμίλιας, του σπιτικού η επίθεση
για μας μικρότερη απειλή δεν είναι διόλου.
Εκείνος που υποτάχτηκε στην πίεση της φαμίλιας
κοιμάται μέσ’ στη μακαριότητα
ρόδων φτιαγμένων με χαρτί
αυτός δεν έφτασε το μπόι της προσήλιας
της δυνατής ζωής εκείνης που θα ‘ρθει.
Σαν τη φλοκάτα και το χρόνο επίσης
ο σκόρος της καθημερινότητας
τον κατατρώει στιγμή-στιγμή.
Vladimir Mayakovsky

Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

Αναδημοσίευση ενός αξιοπρόσεκτου κειμένου του μέλους της ΑντΑρΣυΑ και υποψήφιου αντιπεριφερειάρχη Ξάνθης Τζεμαλή Μιλιαζίμ με τίτλο «Γεννήθηκα στη “μπάρα”», από την εφημερίδα «Χρονικά».

Όσον αφορά την «ευαισθησία» που έδειξαν το τελευταίο διάστημα πολιτικοί παράγοντες και καθεστωτικά ΜΜΕ για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, είναι υποκριτική. Δεν μπορούν αυτοί που κλείνουν τον ΕΟΠΥΥ, τα δημόσια νοσοκομεία, τα δημόσια σχολεία να βγαίνουν υπερασπιστές των μειονοτήτων και τον ρομά. Αυτοί μόνο καταπιεστές των μειονοτήτων υπήρξαν. Να θυμίσουμε ότι η ελληνική πολιτεία, από το 1952 (εποχή Παπάγου, τότε Ελλάδα και Τουρκία έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ), ονόμασε τη μειονότητα της Θράκης συλλήβδην ως «τουρκική», έδωσε ταυτότητες με την ένδειξη την «τουρκική» τους καταγωγή, δίνοντας και στο μειονοτικό σχολείο το όνομα -προς τιμήν του τότε Τούρκου Προέδρου της Δημοκρατίας- Celal Bayar. Μετά ήρθε η χούντα και την ονόμασε «μουσουλμανική», επικαλούμενη τη συνθήκη της Λωζάννης που όχι μόνο δεν τους αναγνώρισε καμιά καταγωγή, αλλά τους αμπάρωσε και πίσω από μια μπάρα.
Ειδικές ταυτότητες
(Προσωπική ιστορία. Ο τοκετός της μάνας μου διαρκούσε δύο μέρες στο χωριό, δεν κατάφερνε να με γεννήσει. Πήραν την απόφαση να ναυλώσουν το μοναδικό αυτοκίνητο που υπήρχε και να κατεβούν στο νοσοκομείο της Ξάνθης. Πάνω στην ταραχή τους ξέχασαν τις ειδικές ταυτότητες που έδειχνες στους φαντάρους του φυλακίου στο 8ο χιλιόμετρο Ξάνθης - Εχίνου. Δεν τους άφησαν να περάσουν, έπρεπε να γυρίσουν πίσω να πάρουν τις ειδικές ταυτότητες. Άφησαν την μάνα μου μαζί με την θεία μου στην μπάρα και ο πατέρας μου γύρισε να πάρουν τα χαρτιά. Η μάνα μου δεν άντεξε άλλο και τελικά με γέννησε στην μπάρα).
Απαγόρευαν την έκδοση οικοδομικής άδειας, τη λειτουργία σχολείων και συλλόγων, απαγόρευαν την χορήγηση άδειας τρακτέρ, την αγροτική επιδότηση των μουσουλμάνων και βέβαια επέβαλλαν τη στέρηση ακόμα και της ελληνικής ιθαγένειας (το περίφημο άρθρο 19 του Κώδικα Ιθαγενείας). Μόλις το 1992 το ελληνικό κράτος παραχώρησε «ισονομία και ισοπολιτεία» σε αυτούς τους ανθρώπους.
Βέβαια δεν σταμάτησαν εκεί τα δεινά, ο ελληνικός εθνικισμός άρχισε να οργανώνει και να βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο του «διαίρει και βασίλευε». Από τις αρχές του '90, η μεγάλη προσπάθεια από το… ελαφρύ και το βαθύ κράτος ήταν να συγκροτήσουν μια πομάκικη εθνική κοινότητα, στην συνέχεια εκδόθηκε ελληνοπομάκικο λεξικό και αναγνωστικό πομάκικης γλώσσας, με την χρηματοδότηση του ελληνικού στρατού και της Μηχανικής Α.Ε., για μία γλώσσα που δεν είναι καν γραπτή. Μετά άρχισαν να ανακαλύπτουν και ξεχασμένα τραγούδια. Στην συνέχεια έφτιαξαν την "Πομακική Ένωση Ξάνθης". Ο σύλλογος αυτός χρηματοδοτούνταν από το μαύρο πολιτικό χρήμα που ερχόταν από το… ελαφρύ και το βαθύ κράτος. Μετά ανακαλύψανε και τους ρομά, που μέσα από το σύλλογο «Ελπίδα» της Σουλεϊμάν Σαμπιχά άρχισαν να ανακαλύπτουν την «ελληνική καταγωγή» των ρομά και την κατασκευή εθνικής ταυτότητας.
Έτσι φτάσαμε στην εποχή που στην Ελλάδα και για το ελληνικό κράτος είναι πολύ μεγάλη τιμή να λες ότι είσαι ρομά μουσουλμάνος ή πομάκος μουσουλμάνος, αλλά αν πεις ότι είσαι Τούρκος τότε αντιμετωπίζεις τον ρατσισμό, την καταπίεση, την μισαλλοδοξία, τον σοβινισμό, τον κοινωνικό αποκλεισμό. Και σύμφωνα με τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου δεν έχεις δικαίωμα να ονομάσεις τα σωματεία σου «Τούρκικα», παρά την αντίθετη απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεν μπορούν αυτοί που θυμούνται τους ρομά μόνο όταν είναι να εξαπολύσουν ρατσιστικά πογκρόμ ή να κάνουν οργανωμένες επιθέσεις στους οικισμούς τους, να το παίζουν προστάτες και υπερασπιστές των δικαιωμάτων τους.
Εδώ θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για τον ερασιτεχνισμό και την επιπολαιότητα του ΣυΡιζΑ. Οι κομματικοί παράγοντες της κεντρικής επιτροπής και η Τοπική Οργάνωση του ΣυΡιζΑ στην Ξάνθη δεν μιλούν μεταξύ τους; Αφού γνώριζαν και μάλιστα από 15ετίας τη δράση της Σουλεϊμάν Σαμπιχά, με τον εθνοεργολάβο Εμφιετζόγλου, το Δίκτυο 21, μαύρες χρηματοδοτήσεις του ΥΠ.ΕΞ, “πολιτικό σουλάτσο” σε ΔΗΜΑΡ, ΑνΕλ, ΠαΣοΚ, “διαχειρίστρια” προγραμμάτων επιμόρφωσης ρομά κτλ (βλέπε ανακοίνωση Τ.Ε. ΣυΡιζΑ Ξάνθης). Δεν μπορούσαν να μιλήσουν μεταξύ τους, να συνεννοηθούν; Ώστε να μην στεναχωρούν ανθρώπους και να μην δίνουν τροφή στα διάφορα εθνικιστικά καθάρματα που έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους ενός ολόκληρου λαού στην καταστροφή. Χάθηκαν οι εργάτες και οι απλοί άνθρωποι του κινήματος στη μειονότητα της Θράκης; Ο ΣυΡιζΑ με αυτές τις επιλογές του δείχνει ότι δεν εμπιστεύεται τους απλούς εργαζόμενους, τους άνεργους, τους καταπιεσμένους, ότι μπορούν μέσα από την δράση τους να ανατρέψουν τα πράγματα και να αλλάξουν την κοινωνία. Αλλά πιστεύει ότι παράγοντες σαν την Σουλεϊμάν Σαμπιχά και τον Αχμέτ Κούρτ θα του φέρουν ψήφους και θα τον οδηγήσουν στην εξουσία.
Τα πραγματικά προβλήματα
Τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει όλοι αυτοί που πουλάνε μπόλικο πατριωτισμό και εθνικισμό είναι τεράστια. Η ανεργία έχει ξεπεράσει το 50% στην περιοχή της Θράκης. Εργοστάσια κλείνουν. Η οικοδομική δραστηριότητα έχει καταρρεύσει, σχεδόν όλοι οι οικοδόμοι της περιοχής είναι άνεργοι. Η παραδοσιακή καλλιέργεια της περιοχής, ο καπνός, τείνει να αποψιλωθεί από τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κτηνοτροφία ασφυκτιά μετά και την ιδιωτικοποίηση της γαλακτοβιομηχανίας “Ροδόπη”. Η μοναδική διέξοδος που υπάρχει για χιλιάδες ανθρώπους είναι η μετανάστευση στα ναυπηγεία της Γερμανίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου και της Δανίας στις αμμοβολές και στις πιο ανθυγιεινές δουλειές και στα σαράντα τους επιστρέφουν για να πεθάνουν.
Εμείς από την μεριά μας, η αντικαπιταλιστική, επαναστατική αριστερά ήταν, είναι και θα είναι πάντα η γνήσια φωνή όλων αυτών των καταπιεσμένων, των εργαζομένων, των ανέργων, αυτών που παλεύουν καθημερινά για το ψωμί και τα δικαιώματά τους. Εμείς είμαστε με τους εργαζομένους της “Ροδόπη” που απεργούσαν για να μην μειωθεί ο μισθός τους. Είμαστε με τους εργάτες της ΣΕΚΑΠ που απεργούσαν για να μην ξεπουληθεί το εργοστάσιο. Είμαστε με τους εργάτες της ΔΙΑΝΑ, της ΑΛΟΥΜIΛ και άλλων εκατοντάδων εργοστασίων που έκλεισαν και έχασαν την δουλειά τους. Είμαστε με τους δασκάλους και τους καθηγητές που κρατούν ανοιχτά τα δημόσια σχολεία, κόντρα στην πολιτική του Αρβανιτόπουλου που θέλει να τα κλείσει. Είμαστε με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές των νοσοκομείων και του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. που παλεύουν να τα κρατήσουν ανοιχτά. Είμαστε μαζί με τους εργαζομένους του Ι.Γ.Μ.Ε., των παιδικών σταθμών, της εργατικής εστίας και όλων αυτών που δίνουν καθημερινά την μάχη κόντρα στα μνημόνια και στις πολιτικές που καταστρέφουν τις ζωές μας. Σε αυτή την μάχη δεν χωράνε διαχωρισμοί, γιατί όταν μειώνουν τους μισθούς, τους μειώνουν και για τον Γιάννη, τον Πέτρο αλλά και για τον Αχμέτ και τον Μεχμέτ. Όταν κλείνουν τα νοσοκομεία, όλοι οι εργαζόμενοι δεν έχουν την δυνατότητα να πάνε στο γιατρό. Το ίδιο συμβαίνει και με τα σχολεία.
Τέλος εμείς βάζουμε από την μεριά μας, ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται και να αυτοδιατίθεται όπως αυτός πιστεύει, ελεύθερα. Για όλα τα παραπάνω καλούμε όλους αυτούς που αγωνίζονται, να στηρίξουν τα ψηφοδέλτια της ΑντΑρΣυΑ στις εκλογές του Μαΐου σε περιφέρειες, δήμους, και ευρωεκλογές.