Je vois des femmes avec les signes du bonheur, dont, moi, j' aurais pu faire de bonnes camarades, devorees tout d' abord par brutes sensibles comme des buchers...

Je les connais tous. Nous nous reconnaissons toujours. Nous nous degoutons. La charite nous est inconnue. Mais nous sommes polis. Nos relations avec le monde sont tres convenables...

(Bλέπω γυναίκες με της ευτυχίας τα σημάδια, να διαθέτουν ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να τις αγαπήσω παράφορα και καταβροχθίζονται πρωτύτερα από κτήνη τόσο ευαίσθητα όσο ένα παλούκι...

Όλους τους ξέρω. Συναμεταξύ μας γνωριζόμαστε. Σιχαινόμαστε ο ένας τον άλλο. Άγνωστη μάς είναι η συμπόνοια. Η συμπεριφορά μας όμως είναι ευγενική. οι σχέσεις μας με τον κόσμο είναι άψογες...)

Arthur Rimbaud - "Un saison en enfer"