Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Τα άτομα με ελεύθερο πνεύμα δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για τη δημιουργία σοβαρών σχέσεων ως κοινωνικοί ρόλοι. Οι προβλέψιμες, προκαθορισμένες σχέσεις μάς κάνουν να βαριόμαστε και δεν έχουμε καμία επιθυμία να συνεχίσουμε να τις αναπαράγουμε. Είναι αλήθεια ότι προσφέρουν κάποια ασφάλεια, σταθερότητα και (χλιαρή) ζεστασιά... αλλά με τι τίμημα! Αντίθετα, θέλουμε ελευθερία για να δημιουργήσουμε σχέσεις σύμφωνα με τις μη καταπιεσμένες επιθυμίες μας, το άνοιγμα όλων των δυνατοτήτων, την οργισμένη φλόγα των απελευθερωμένων μας επιθυμιών. Και μια τέτοια ζωή βρίσκεται έξω από οποιοδήποτε σύστημα προβλέψιμων, προκαθορισμένων σχέσεων.
Η κοινωνία προσφέρει ασφάλεια, αλλά το καταφέρνει εξαλείφοντας το ρίσκο που είναι ουσιώδες για το ελεύθερο παιχνίδι και την περιπέτεια. Μας προσφέρει επιβίωση με αντάλλαγμα τις ζωές μας. Επειδή η επιβίωση που μας προσφέρει είναι επιβίωση ως κοινωνικά άτομα -ως όντα που συνθέτονται από κοινωνικούς ρόλους, αποξενωμένα από τις επιθυμίες και τα πάθη τους- με κοινωνικές σχέσεις στις οποίες είμαστε εθισμένοι αλλά που ποτέ δεν μας ικανοποιούν.
Ένας κόσμος ελεύθερων σχέσεων ανάμεσα σε μη καταπιεσμένα άτομα θα ήταν κόσμος απελευθερωμένος από την κοινωνία. Όλες οι αλληλεπιδράσεις θα καθορίζονταν άμεσα. Όλες από τα άτομα που θα αναμιγνύονταν σ' αυτές, σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και όχι από τις ανάγκες ενός κοινωνικού συστήματος. Θα τείναμε να καταπλήσσουμε, να γοητεύουμε, να οργίζουμε, να εγείρουμε αληθινά πάθη και όχι απλά βαρεμάρα, αηδία, αδιαφορία ή ασφάλεια. Η κάθε συνάντηση θα είχε μια δυναμική για μια απίθανη περιπέτεια η οποία δεν μπορεί να υπάρξει όταν οι περισσότερες συσχετίσεις είναι με τη μορφή των κοινωνικών σχέσεων. Έτσι αντί να παραμένουμε αιχμάλωτοι σ' αυτόν τον "κήπο με τους πολύτιμους λίθους" που ονομάζεται κοινωνία, επιλέγω τον αγώνα για την κατάργηση της κοινωνίας - και αυτό έχει διάφορες επιπτώσεις στο πως αντιλαμβάνομαι την "επανάσταση" (ελλείψει καλύτερου όρου).

Feral Faun - "Κοινωνική μεταμόρφωση ή η κατάργηση της κοινωνίας"

6 σχόλια:

chrismos είπε...

Η έννοια της κοινωνίας που "ΠΡΕΠΕΙ να καταργηθεί", μοιάζει με ...πισίνα, δηλ. σηκώνει πολύ νερό.
Διότι υπάρχει σύγχιση. Ας με συγχωρέσουν οι απανταχού "μπα...Τσίπα ντού" ασφαλήτες, αλλά αν εξαιρέσει κανείς την ασφάλεια, η κοινωνία των αστών ΚΑΙ καταπλήσσει ΚΑΙ γοητεύει ΚΑΙ οργίζεται ΚΑΙ εγείρει αληθινά πάθη ΚΑΙ διαθέτει τα μέσα να μην νιώθει βαρεμάρα κι αηδία. Ακόμα κι αυτές οι αυθεντικές εκδηλώσεις της έκφανσης της ανθρώπινης δραστηριότητας, είναι προνόμια μιας κάστας ελαχίστων. Είμαι 100% σίγουρος, εκτός από μια...50% πιθανότητα να κάνω λάθος!
Ωστόσο, "με αρέζει" η κατάργηση της κοινωνίας των αστών, σκίζοντάς τους τα βάρδουλα.
Συμφωνείτε, σύντροφε Βαρδουλογιάννη;

theogrocer είπε...

Εγώ λέω να πιούμε καμιά μπύρα στου Βασίλη (beer Billy) κι άσε τις μεταμοντέρνες κότες, άσ' τους αστούς, να ζουν με το φόβο εκείνης της μέρας που θα έρθει κατά τας γραφάς. Οι αστικοί όφεις του κάθε office, τα golden boys και οι Goldsmith των ιππουργείων προστασίας του πολίτη, θα έρθει η ώρα που θα σταθούν προ στασιαστού πολίτη.
Εκεί είναι ο κλαυθμός και τριγμός των οδόντων της δια βίου μάσησης!...

Unknown είπε...

Όνειρα όνειρα φλόγες μακρυνές μου
του φευγιού μου όνειρα κι άγνωστες φωνές μου.

theogrocer είπε...

Τι έγινε αγαπητή μου Ξανθοκαλαθιάρα, αλλάξατε στρατόπεδο; Αν σας ξαναπιάσει κανένας επαναστατικός οίστρος, θα σας τραγουδήσω/θυμίσω αυτούς τους στίχους που τώρα τραγουδάτε ως άλλη Άχαρη Αλεξίου.
Προς το παρόν, μένω με κάτι παλιούς στίχους, που αποτέλεσαν ένα από τα καλύτερα "τραγούδια" που έχω ακούσει ποτέ να "τραγουδιούνται" κατάμουτρα σε χλευαστές, στον μικρό και μίζερο -όχι μόνο από προσωπική υπαιτιότητα- βίο μου:

Παιδί το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και βρέξε το πιο στέρεα
και πλούτισε τη χλόη του και πλάταινε τη γη του,
κι αν είναι κι έρθουνε χρόνια δίσεκτα, πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα κι όσα δέντρα,
για τίποτ΄ άλλο δεν ʽφελούν, παρά για μεταρίζια.

Μη φοβηθείς το χαλασμό, φωτιά, τσεκούρι τράβα,
ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε, το περιβόλι κόφτο
και χτίσε κάστρο πάνω του και ταμπουρώσου μέσα
για πάλεμα, για μάτωμα, για τη καινούργια γέννα,
που όλο την περιμένουμε κι όλο κινά για νά΄ ρθει
κι όλο συντρίμι χάνεται, στο γύρισμα των κύκλων.

Unknown είπε...

Aυτό το "φωτιά και τσεκούρι " έχει κάτι από έναν μεγάλο αστέρα της πολιτικής τον ΑΒΕ(Ρ)ΩΦ??????
Είναι ο πολιτικός που έχει διακόπτη (off) που έλεγε και ο Τζιμάκος.
Δεν ξεστράτησε και δεν παράτησα το περιβόλι μου γιατί ως γνωστόν αν δεν ποτίσεις την γλάστρα σου ή θα μαραθεί ή θάρθει άλλως να την ποτίσει.
Πίασε το νόημα όπως θες εσύ.
Το στοχείο του φευγάτου είναι άμυνα του οργανισμού για να αντέχει παραπάνω στα δύσκολα.
Ξεχνάς το σύνθημα ένα χαμόγελο θα τους σκοτώσει??

theogrocer είπε...

Oli μου Ren για σένανε / και πώς να σε ξεχάσω...
Εμένα Πάλλη, αυτό Torry τόμου φέρνει στόμια lotto Προτο στόμα που το είπε, τον κώλο κοτρώνη ("φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους"). Ούτε τον Ave ρ off ούτε τη Διαμάντω Πούλου.
Αν δεν έχεις υπό ψήσου τον Νενέκο, ψάξε στο blogάκι και θα τον βρίσ'.
Κι είναι καιρός να μάθεις την άλλη θεία: τα χαμόγελα δεν σκοτώνουν, γι' αυτό τα κτήνη εξακολουθούν να το κάνουν με όπλα ή με χρήματα.
Καλοί nes πέρα άρχοντες...