Από μικρός είχα μια ιδιοπαθή «νόσο»: έβγαζα «σπυριά» όταν άκουγα τη λέξη «επανάσταση» από τα χείλη κάθε… πικραμένου. Παρόλο που τότε ήταν πράγματι χρόνια επαναστάσεων, ήρθε η ιστορία να με δικαιώσει, αφού τη λέξη πήραν στα χείλη τους και ακολούθως εκπόρνευσαν οι κάθε λογής καθοδηγητάδες (λέγε με νανουρίστρες) της κοινωνίας. Είδα λοιπόν τη σεξουαλική «επανάσταση» ν’ αυξάνει τους σεξουαλικά υποσιτιζόμενους και να προάγει την κάθε λογής διαστροφή. Είδα την «επανάσταση» των επικοινωνιών να πολλαπλασιάζει εγκληματικά την ακατονοησία και το αίσθημα μοναξιάς. Είδα την «επανάσταση» της αστικής ανοικοδόμησης να θεμελιώνει μητροπόλεις-τέρατα και να εξαφανίζει την «αγορά» με την ελληνική ετυμολογία της. Είδα –στα όρια μιας σύντομης ως σήμερα ζωής- κι άλλες «επαναστάσεις», όλες ντυμένες με τα πρόστυχα εσώρουχα της πολιτικής, της διαφήμισης και του εμπορίου και περιβεβλημένες τον σεμνό –πλην ευδιακρίτως άθλιο- μανδύα του ανθρωπισμού…
Τα αυτονόητα των παιδικών χρόνων μας, μέσα σε δυο-τρεις δεκαετίες κονιορτοποιήθηκαν και μόνο ως θολή ανάμνηση υπάρχουν πια. Το κλειδί που ήταν μονίμως στην πόρτα, τώρα είναι σε… χρηματοκιβώτια κι η πόρτα σφραγισμένη. Η συντροφικότητα έγινε βουβή απέχθεια και η αλληλεγγύη αντικαταστάθηκε από τον πανικό, όλα συγκαλυμμένα πίσω από άχρωμους, άγευστους, χαμερπείς δήθεν «καλούς τρόπους» και επιτηδευμένο πολιτισμό που βρωμάει και ζέχνει εσώτερη βαρβαρότητα από μίλια. Ακόμα και τα αυτονόητα έχουν φορέσει πια –εδώ και καιρό- τα ρούχα που περιγράφηκαν λίγο πιο πάνω. Και με βαθύ σκεπτικισμό διαβάζουμε και παραθέτουμε την είδηση: «Ο δήμος του Milano (Ιταλία) εγκαινίασε εκστρατεία με κεντρικό σύνθημα “Υιοθέτησε έναν ηλικιωμένο”! Στην Ελλάδα, η ΜΚΟ “Γραμμή Ζωής” εκπονεί το πρόγραμμα “Εθελοντής Γείτονας”, ενημερώνοντας: Συμμετέχοντας στο πρόγραμμα μπορείς να βοηθήσεις μια γιαγιά ή έναν παππού στην πολυκατοικία ή τη γειτονιά σου. Σε περίπτωση άμεσης και έκτακτης ανάγκης του ηλικιωμένου, η “Γραμμή Ζωής” θα επικοινωνήσει μαζί σου για να σταθείς δίπλα του μέχρι να φτάσει η απαραίτητη βοήθεια. Επιπλέον εάν το επιθυμείς μπορείς να συνεισφέρεις, διαθέτοντας μέρος του ελεύθερου χρόνου σου κρατώντας του παρέα ή διευκολύνοντάς τον σε πρακτικά ζητήματα καθημερινότητας (ψώνια, φάρμακα κλπ.). Είναι γεγονός ότι ένας στους τρεις ανθρώπους άνω των 60 ετών υποφέρει από μοναξιά. Σήμερα μπορεί κάποιος να νιώθει μοναξιά ακόμα και στη γειτονιά του και ας ξέρουν όλοι το όνομά του. Η συνεισφορά μέσα από το πρόγραμμα «Εθελοντή Γείτονα» είναι ανεκτίμητη για τους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας, τους ανθρώπους που μας φρόντισαν, τους οποίους ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι συνθήκες τους έχουν εξαναγκάσει να ζουν στην απομόνωση, παρότι έχουν πολλά να προσφέρουν. Εάν θέλεις να γίνεις “Εθελοντής Γείτονας” επικοινώνησε με τη “Γραμμή Ζωής”» κλπ. κλπ.
Να γιατί το πρώτο ενικό πρόσωπο σήμερα… Για να μπορούμε να μετρηθούμε, γιατί δεν αποκτηνώθηκαν ακόμη –δυστυχώς για κάποιους- οι πάντες. Γιατί κάποτε πρέπει ν’ απαντηθεί το εναγώνιο ερώτημα του Μανόλη Αναγνωστάκη: «Είστε υπέρ ή κατά;»…