Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Και πριν βέβαια από τους πολέμους η πλουτοκρατική ολιγαρχία υπήρχε και εκμεταλλευότανε την εργασία του λαού. Έως τότε όμως το πράγμα γινότανε χωρίς να το καταλαβαίνουμε καλά-καλά: Κάτω από χίλιες δυο ψευτιές και χίλιες δυο προλήψεις και συνήθειες σκεπαζότανε το μεγάλο το κακό. Μα όταν άρχισαν οι πόλεμοι κι εξακολούθησαν τόσα χρόνια και προπαντός μόλις τελείωσαν και ήλθε η εποχή η "ειρηνική" τότε το πράγμα ξεσκεπάστηκε και στου πιο δύσπιστου τα μάτια. Τότε οι φτωχές λαϊκές μάζες άρχισαν καλά-καλά να καταλαβαίνουν ότι οι κηφήνες αυτοί αποτελούσαν μια τάξη, με συμφέροντα δικά της, ξεχωριστά και ότι οι φτωχοί δουλευτάδες των πόλεων και των χωριών είναι μια άλλη τάξη με δικά της κι αυτή συμφέροντα, ξεχωριστά κι αντίθετα προς την τάξη των εκμεταλλευτών. Και τότε άρχισαν να καταλαβαίνουν, καλά, ότι πρέπει να κάνουν αγώνα κοινωνικό, να καταπολεμήσουν την τάξη εκείνη την εκμεταλλεύτρια με τις ίδιες τους δυνάμεις κι όχι να περιμένουν με σταυρωμένα τα χέρια την ελεημοσύνη της. Να οργανωθούνε.
Παντελής Πουλιόπουλος

2 σχόλια:

chrismos είπε...

Μωρέ, οι φτωχειές λαϊκές μάζες κατάλαβαν καλά τον ιστορικό τους ρόλο. Έλα, όμως, που η "φωτισμένη" τους (μη χέσω...) ζάχαρη-άδικη πρωτοπορεία μιλούσε για "ανώριμη και καθυστερημένη εργατική τάξη"...
Οποία καλύτερη τροχοπέδη!;;

theogrocer είπε...

Αν και καθήμενος, ομιλείς ορθώς όπως πάντα συντρόφι μου (συν τροφή μου).
Τροχοπέδη... "Έλληνες αεί πέδες" είναι η σωστή έκφραση του Πλάτωνα ("Τίμαιος").