Μα το δύσκολο κατόρθωμα για μας ήταν να σας ακολουθήσουμε στον πόλεμο, χωρίς να ξεχνάμε την ευτυχία. Και μέσα απ' τα ουρλιαχτά και τη βία, πασχίζαμε να φυλάξουμε στην καρδιά μας τη θύμηση μιας ευτυχισμένης θάλασσας, ενός αξέχαστου για πάντα λόφου, το χαμόγελο ενός αγαπημένου προσώπου. Κι αυτό ήταν το καλύτερο όπλο μας, αυτό που δεν θα παραδώσουμε ποτέ. Γιατί, τη μέρα που θα το χάναμε θα πεθαίναμε κι εμείς, όπως κι εσείς. Απλώς, τώρα ξέρουμε ότι τα όπλα της ευτυχίας απαιτούν για να σφυρηλατηθούν πολύ χρόνο και πολύ αίμα.Albert Camus
7 σχόλια:
Να μου ζήσεις ΚΑΜΥ γιατί και εσυ δεν μπόρεσες να καταλάβεις τους μεν από τους δε .
Δεν μπόρεσες να καταλάβεις τους κακούς να αρνηθεις την ένταξη σε κάτι που δεν θέλεις και το μόνο που έκανες ήταν σκέψεις από όμορφες ανθρώπινες εικόνες με μεγάλη νοσταλγία. Δεν θα γίνεις ποτέ επαναστάτης θα είσαι μια ζωή ένα μικρό ποντίκι που θα περιμένει κάποιον άλλον να κρεμάσει το κουδούνι στην γάτα. Κακόμοιρε έμεινες πίσω και η επαναστατική τρόϊκα θα σε βγάλει εκτός .
Μια μεγάλη καλημέρα . Ελπίζω να περνάτε καλά το καλοκαίρι σας.
Από χρόνο για συνάντηση τώρα πια πολύ. Από μπικικίνια άστα να πάνε.
Οπότε ας μαζευτούμε στις αυλές για κουβέντα και κρασάκι κάτω από τον πλάτανο επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά.
Μετά λύπης ανακοινώνω σαράντα και μισό χρόνια μετά την 4η Ιανουαρίου 1960, ότι έκτοτε ο Albert Camus κατοικεί εις ουρανίους μονάς.
Συνεπώς δεν δύναται να είναι "μια ζωή ποντίκι που θα περιμένει κάποιον άλλον να κρεμάσει το κουδούνι στη γάτα", όπως γνωματεύετε...
Δυστυχώς πολλές και από τις υπόλοιπες γνωματεύσεις σας γίνονται χωρίς να λάβετε υπόψη κανένα μα κανένα ιστορικό! Αλλά δεν προτίθεμαι ν' αφήσω τον δικό μου πλάτανο πριν τον Δεκαπενταύγουστο.
Να με συγχωρείτε και να περνάτε καλά. Αυτό είναι άλλωστε το μόνο ζητούμενο της κουρελιασμένης από λάθος γνωματεύσεις εποχής μας.
Καλά ρε... οδηγείς και ταυτόχρονα κρεμάς σχόλια;;; Απίστευτο!
Χτες σχολίασα το κειμενάκι του Καμύ, αλλά το καταβρόχθισε ο πάκμαν του διαδικτύου. Το επαναλαμβάνω:
Ο Σταυράκης, (σε 4 μέρες συμπληρώνονται 7 χρόνια που μας "έφυγε") σχετικά με το ψαροντούφεκο, έλεγε πως για να πετύχεις τη σμέρνα, πρέπει να τη φανταστείς στα κάρβουνα, πίνοντας τσίπουρο. Αλλιώς η βολή πάει άκυρη
και η σμέρνα αντεπιτίθεται.
Τζίμη,
Το κρασάκι στις αυλές παραμένει μια πολύ καλή καλοκαιρινή ιδέα. Ειδικά κάτω από τον πλάτανο, στον οποίο αποστέλλω θερμούς χαιρετισμούς, μέχρι ν' ανταμώσουμε και να ξεφαντώσουμε...
Με τις λίγες γνώσεις μου παρόλααυτά γνωρίζω πως άφησε χρόνους πολλούς τον μάταιο κόσμο ο αγαπητός Καμύ.
Προφανώς δεν καταλάβατε τα περί ποντικιού. Γιατί πάντα υπήρχαν ποντίκια με "επαναστατική διάθεση" αλλά στα λόγια. Για χρόνια ολόκληρα έδιναν και το επαναστατικό στίγμα των όποιων κινήσεων χρειάζονται για να περαστεί το κουδούνι στον γάτο.
Μόνο στα λόγια γιατί στην πράξη σκέτη απραξία ώσπου εμφανίστηκε κάποιο άβγαλτο μικρό παλαβό ποντικάκι που έκανε "κακές παρέες" και χωρίς να πάρει την επαναστατική μπρουσούρα "ιερό κείμενο" μια καλή νύχτα πέρασε το κουδουνάκι.
Ήταν τόσο απλό αλλά δεν μπορούσαν να το καταλάβουν οι "σοφοί".
Κάτι σαν τον μεσαίωνα όπου μάλλωναν οι επιστήμονες της εποχής για το πόσα δόντια έχει η αγελάδα και ο καθένας προσπαθούσε με τα δικά του επιχειρήματα να πείσει τους άλλους χωρίς κανένας να κάνει το αυτονόητο . Να ανοίξει το στόμα της αγελάδας και να τα μετρήσει.
Υπήρχε ξέρεις απαγόρευση να μην ανοιχτεί το στόμα και μόνο με την δύναμη της σκέψης να βρούνε την λύση.
Δεν κάνω γνωματεύσεις δεν είμαι ιστορικός της ιατρικής απλά προσπαθώ να καταθέσω τους δικούς μου φόβους , φόβους που έχει ο καθένας από εμάς.
Είναι καλό να πάρχουν φόβοι και να ξεπερνιούνται λένε οι ψυχολόγοι.
Είναι άδικο να μου χρεώνεις γενική άγνοια ιστορίας γιατί είναι και ήταν από τα λίγα που αγάπησα με πάθος τόσο στο σχολείο όσο και στις άλλες σπουδαστικές δραστηριότητες μου.
Αν αλλάζει η οπτική πλευρά ανάγνωσης δεν σημαίνει ανιστόρητος.
Διακρίνω μια οργή τέτοια που δεν αρμόζει στην συζήτηση.
Ελπίζω ο δικός σου πλάτανος να σου προσφέρει πολλά περισσότερα .
Γνωρίζω το πότε πέθανε απλά η συγκηρία της ανάρτησης ήταν ιδανική.
Βαριές εκφράσεις για τα περί ανιστόρητου όταν τα βιβλία που διάβαζα και διαβάζω κατά πλειοψηφία είναι ιστορικά.
Στην ιστορία με τα ποντίκια η επαναστατική αρχή για ολόκληρα χρόνια μιλούσε για σχέδιο κρεμάσματος του κουδουνιού. Μέχρι και φεφτά είχαν βγάλει για τον ορθό τρόπο εφαρμογής .Στην πράξη απραξία.
Μόνο κάποια στιγμή ένα μικρό τρελλό ποντικάκι που έκανε κακές παρέες είχε το θάρρος - τρελλα να το κάνει.
Αυτό είναι και το νόημα .
Την εποχή του μεσαίωνα οι σοφοί μάλλωναν για το πόσα δόντια έχει η αγελάδα η αγελάδα .
Θεωρείες σωρό μα κανένας δεν έκανε το αυτονόνητο να ανοίξει το στόμα και να μετρήσει τα δόντια.
Υπήρχε και σχετική απαγόρευση .
Μόνο με την δύναμη του νου και την βοήθεια του θεού θα μπορούσαν να το βρούνε.
Πολύ οργή διακρίνω .
Εξάλου αν σας χαλάει μην το πίνετε αγαπητέ μου μπορείτε να συνεχίζεται να πιστεύετε στον αληθινό λόγο σας χωρίς να δέχεστε έστω μια αρνητική -λανθασμένη κριτική. Διαμορφώνεται έτσι αυτό που τόσο καιρό επισημαίνω . Επαναστατική ελίτ.
Ελπίζω ο δικός σας πλάτανος να είναι καλύτερος και πιο σκιώδης.
Chrismos
Ως... ελίτ πρέπει να αγρυπνούμε...
Xanthibasket
Αν κάνεις μια βόλτα σε όσα έχεις γράψει σ' αυτό το blog, θα δεις ότι εκτίθεσαι (όχι σε μένα...).
Νομίζω το ίδιο ισχύει για όλους αν δούμε το παρελθόν.
Τουλάχιστον δείχνει ανανέωση και φρεσκάρισμα ξεσκαρτάρισμα απόψεων.
Δημοσίευση σχολίου