Προς Θεσσαλονικείς ιε΄ επιστολή φαύλου
Αδελφοί
Όπως με ενημερώνουν από το κοντρόλ, την επαύριον αφικνύεται η άνοιξις. Ήτις είναι χοντρούλα κατά Δουρδουμπάκη και δεν μας λυπάται κατά Ζερβουδάκη-Γλυκερία. Ήτοι, προκύπτει έτσι ως το δεύτερο χοντρό στοιχείο που δεν μας λυπάται μετά τον πρωθυπουργό, πλην όμως ο δεύτερος διατείνεται ότι το κάνει για καλό μας –ας μην κλαύσω συγκεκινημένος ενώπιόν σας- ενώ η άνοιξη το κάνει όντως. Άλλωστε μία άνοιξη τον έφερε κι αυτόν, αποδεικνύοντας την αλήθεια των λόγων μας, μια άνοιξη με το «πάρτι-πάρτι στις εφτά του Μάρτη», θυμάστε; Που έγινε «κλάμα-κλάμα, ένα ατέλειωτο δράμα, φοβέρα-φοβέρα, τρόμος στην κάθε μέρα» σύμφωνα με το τσούξιμο που αισθανόμαστε όπως και καθίσουμε και όπως κι αν κοιτάξουμε… Όπως κι αν το κάνουμε, είμεθα με την άνοιξη και ουχί με τον πρωθυπουργό (όχι μόνο τον συγκεκριμένο, ημείς δεν κάνομε ρατσιστικάς ή άλλας διακρίσεις). Άλλωστε η άνοιξη θα επανέρχεται κάθε χρόνο εις τους αιώνας, ενώ για τον πρωθυπουργό: χλωμό! Ακόμα και για του χρόνου…
Θα κλείσομε με πολιτικότσαρκα. Εσάρκαζα στην προηγούμενη επιστολή -καθώς και σε πλείστες όσες άλλες- για την αναπηρία του κυνωνικού σώματος και την αδυναμία του να εγκαταλείψει τον καναπέ και να διεκδικήσει έστω το να μην τσούζει το απευθυσμένο του από τις εξουσιαστικές δραστηριότητες. Την ίδια ώρα, αποκόμματα από κόμματα αντιμάχονται αποκτήματα από κτήματα. Ο Σαρκοζί σαρκοζεί, ζει τρώγοντας τις σάρκες ενός κυνωνικού σώματος που σαρκάζει εκ του ασφαλούς (ass-φαλλούς). Ο Καραμάν αλή και οι σαράντα κλέφτες αποτελειώνουν τη θνησιγενή ψωροκώσταινα. Τα σκόρπια Σκόπια αποδεικνύουν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Τι ντροπή, μα τον μανιτού! Αιδώς Αργείοι, έγραφαν τα αυτοσχέδια πλακάτ στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία που βούλιαξε, αυτή τη φορά όχι την πόλη αλλά την τράτα που μετέφερε τους ένιους διαμαρτυρόμενους. Μα τι δουλειά έχουν οι Αργείοι και γιατί θα πρέπει να αιδημονούν; Έχουμε μπερδέψει (εκτός από τις βούρτσες κλπ.) εδώ την αιδώ με το αιδοίο. Αι δύο ΥπΕξ Ελλάδος και ΗΠΑ, Κοντολίζα και Ψηλοντόρα, θα βρουν την άκρη στο πρω(κ)τεύον ζήτημα.
«Πού είναι η πολιτεία;», αναρωτιούνται κάποιοι. Μα στο Φιλίππειο αδελφοί μου, εκεί είναι η πολιτεία. Και από κάτω, όπως πάντα, τα μαμούνια (live ή μη).
Όπως με ενημερώνουν από το κοντρόλ, την επαύριον αφικνύεται η άνοιξις. Ήτις είναι χοντρούλα κατά Δουρδουμπάκη και δεν μας λυπάται κατά Ζερβουδάκη-Γλυκερία. Ήτοι, προκύπτει έτσι ως το δεύτερο χοντρό στοιχείο που δεν μας λυπάται μετά τον πρωθυπουργό, πλην όμως ο δεύτερος διατείνεται ότι το κάνει για καλό μας –ας μην κλαύσω συγκεκινημένος ενώπιόν σας- ενώ η άνοιξη το κάνει όντως. Άλλωστε μία άνοιξη τον έφερε κι αυτόν, αποδεικνύοντας την αλήθεια των λόγων μας, μια άνοιξη με το «πάρτι-πάρτι στις εφτά του Μάρτη», θυμάστε; Που έγινε «κλάμα-κλάμα, ένα ατέλειωτο δράμα, φοβέρα-φοβέρα, τρόμος στην κάθε μέρα» σύμφωνα με το τσούξιμο που αισθανόμαστε όπως και καθίσουμε και όπως κι αν κοιτάξουμε… Όπως κι αν το κάνουμε, είμεθα με την άνοιξη και ουχί με τον πρωθυπουργό (όχι μόνο τον συγκεκριμένο, ημείς δεν κάνομε ρατσιστικάς ή άλλας διακρίσεις). Άλλωστε η άνοιξη θα επανέρχεται κάθε χρόνο εις τους αιώνας, ενώ για τον πρωθυπουργό: χλωμό! Ακόμα και για του χρόνου…
Θα κλείσομε με πολιτικότσαρκα. Εσάρκαζα στην προηγούμενη επιστολή -καθώς και σε πλείστες όσες άλλες- για την αναπηρία του κυνωνικού σώματος και την αδυναμία του να εγκαταλείψει τον καναπέ και να διεκδικήσει έστω το να μην τσούζει το απευθυσμένο του από τις εξουσιαστικές δραστηριότητες. Την ίδια ώρα, αποκόμματα από κόμματα αντιμάχονται αποκτήματα από κτήματα. Ο Σαρκοζί σαρκοζεί, ζει τρώγοντας τις σάρκες ενός κυνωνικού σώματος που σαρκάζει εκ του ασφαλούς (ass-φαλλούς). Ο Καραμάν αλή και οι σαράντα κλέφτες αποτελειώνουν τη θνησιγενή ψωροκώσταινα. Τα σκόρπια Σκόπια αποδεικνύουν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Τι ντροπή, μα τον μανιτού! Αιδώς Αργείοι, έγραφαν τα αυτοσχέδια πλακάτ στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία που βούλιαξε, αυτή τη φορά όχι την πόλη αλλά την τράτα που μετέφερε τους ένιους διαμαρτυρόμενους. Μα τι δουλειά έχουν οι Αργείοι και γιατί θα πρέπει να αιδημονούν; Έχουμε μπερδέψει (εκτός από τις βούρτσες κλπ.) εδώ την αιδώ με το αιδοίο. Αι δύο ΥπΕξ Ελλάδος και ΗΠΑ, Κοντολίζα και Ψηλοντόρα, θα βρουν την άκρη στο πρω(κ)τεύον ζήτημα.
«Πού είναι η πολιτεία;», αναρωτιούνται κάποιοι. Μα στο Φιλίππειο αδελφοί μου, εκεί είναι η πολιτεία. Και από κάτω, όπως πάντα, τα μαμούνια (live ή μη).
("Εξώστης" - Θεσσαλονίκη)
2 σχόλια:
Τα μοναστήρια (οι μονές) του χρήματος (του παρά) παρά μένουν επίκαιρα.
Παρά Μονές Άνοιξης των scan δ' άλλων (Στρος Καν δ' άλλων βανδάλων), με την φαύλη επιστολή να παραμένει επίκαιρη σαν το επικαιροποιημένο (επί καιρώ ποιεί μένος) μνημόνιο στο μνημόσυνο των ζωών και των ζώων (των δίποδων), που -οσονούπω- θα σπεύσουν να ξανασκίσουν το ύψιστο (μη χέσω, μ' ήχοι έσω, μύχιες,ω!) δημοκρατικό τους (μύξα να 'χες, ω!) δικαίωμα! (τώρα θα χέσω, δε βαστώ, θα 'χες όδευα στο..., δεν σε βαστώ και ας μην είναι σεβαστό).
Δίποδα μαμούνια (live ή μη...)
Είσαι Anny per βλητός!
Γι' αστό στο mass ου!
Μοιχέ Shaw...
Δημοσίευση σχολίου