Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Προς Θεσσαλονικείς ιζ΄ επιστολή φαύλου
Αδελφοί
Ως άλλο τρίο (αλλότριο), το ενδιαφέρον -ένδεια φέρον- γεννάει περιπτώσεις περί πτώσης θαυμάτων! Αφήνω τη λεξιλάγνο λεξιπλασία κι εξηγούμαι: κάποτε οι δημοσιο-γράφοντες, έδιναν τα γεγονότα εν τη γενέσει τους, μα το ξεπεράσαμε κι αυτό! Εν μέγα θαύμα συνετελέσθη προ δεκαπενθημέρου, λίγο μετά την ανάρτηση της δεκάτης έκτης επιστολής Φαύλου στο φύλλο και στον ιστότοπο του Εξώστου: αναφερθήκαμε σε γεγονός πριν καν συμβεί! Και μιλώ δια τις πατροπαράδοτες προσαράξεις πλοίων στον κόλπο –δεν είναι κόλπο- της νύμφης (προνύμφης παλιότερα και πεταλούδας μελλοντικά) του Θερμαϊκού. Θα μας ρωτήσουν ευσεβείς τινές αναγνώσται: Υπερέβημεν πλέον τ’ ανθρώπινα και φτάσαμε εις το θείο; Ουχί βέβαια! Ούτε εις το θείο, αλλ’ ούτε εις τον θείο ούτε καν εις θειούχας ενώσεις. Απλώς η ιστορία επαναλαμβάνεται συχνάκις ως φάρσα και κάθε οξυδερκής φαρσέρ μπορεί εύκολα να την προβλέψει ή και να την παραβλέψει. Άλλωστε η ιστορία εκδίδεται –έστω και μέσω βιβλίων- τουτέστιν είναι εκδιδόμενη. Όπως άλλωστε και αυτές ταύτες οι επιστολές που καθ’ έξιν ΚΚΕ (Και Κατ’ Εξακολούθησιν) εκδίδονται περιοδικώς και εισάγουν κενά δαιμόνια (ναι, κενά: άνευ περιεχομένου) κι αντίστοιχες κενοφανείς κενοτομίες.
Ας επιστρέψουμε όμως στον λατρευτό δήμο Θεσσαλονίκης. Κοιτώντας μέσω της οπής των 22 εκατομμυρίων ευρώ (ο ευρών αμοιφθήσεται), βλέπουμε μεταξύ των οδών και αυτή της Γοργούς! Ρωτούσαμε παλαιότερα για τα κριτήρια, μα τα αντελήφθημεν: Η Γοργώ ήταν καλής οικογενείας και εμφανώς φιλικής προς το περιβάλλον. Είχε παππού τον Τάρταρο, μητέρα την Έχιδνα, πατέρα τον Τυφώνα, κι αδέρφια τον Αετό (αυτός, λέει, έτρωγε το συκώτι του Προμηθέα), τον Κέρβερο, τη Σκύλα, τη Χάρυβδη, τον Δράκο (της Κολχίδας) κι άλλους ενδιαφέροντες και trendy (μα κυρίως emo) νέους-νεανίδες της εποχής. Τι να πεις; Τα έχουμε πει περί δήμου και Δείμου…
Όμως, στην ουσία, μία είναι η ουσία. Που αν την αποκτήσει ο Συν (Συν-ουσία), δέον να είμεθα επιμελώς πεπλυμένοι και πανέτοιμοι για το ταξίδι στον άλλο κόσμο που θα γίνει πλέον εφικτός. Προς το παρόν, θα τη βγάλουμε πάλι με την κατάρα που άκριτα αναμασούν όλοι κάθε χρόνο τέτοια εποχή: Καλό Πάσχα! Καλά να πάθουμε…
Θα τα ξαναπούμε τον Μάη (μήνα χαράς των γαϊδουριών). Καλή επ! ανάσταση…
("Εξώστης" - Θεσσαλονίκη)

1 σχόλιο:

chrismos είπε...

Ξέσκισε την τσούλα την ιστορία με τέτοια θάματα
και στον Εξώστη κέρνα την τσάι μα και χαμόμηλο
την παρθενιά της επιδιόρθωσε σφιχτά με Οράματα
πριν μας κλειδώσει στον σκοτεινό της τον ανεμόμυλο...