Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Δεν εδεσμεύθηκα. Τελείως αφέθηκα κ’ επήγα.
Στες απολαύσεις, που μισό πραγματικές
μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν
επήγα μες στην φωτισμένη νύχτα.
Κ’ ήπια από δυνατά κρασιά, καθώς
που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής.

Κωνσταντίνος Καβάφης – «Επήγα»

1 σχόλιο:

chrismos είπε...

Εντυπωσιακή μαρτυρία!
Νομίζω πως με τη φωτισμένη νύχτα, υπογραμμίζει καθαρά την απουσία ενοχών για τις όποιες επιλογές του (κι ας μην ξεχνάμε την ηθική της εποχής και του τόπου του).
"Θα πάω κι ας μου βγεί και σε κακό"
Κι επήγε. Και δικαιώθηκε από "δυνατά κρασιά".
Μακριά από το χυδαίο φαινόμενο "Σαχλαμάνικος ψιψινακισμός".