Προς Θεσσαλονικείς κε΄ επιστολή φαύλου

Αδελφοί
Είναι γνωστόν ότι πλείονες εκ των αναγνωστών του διαμπερούς και δια τούτο ευαέρου-ευηλίου Εξώστου, τυγχάνουν φιλίστορες, ιστοριοδίφες, φυσιοδίφες, οικολόγοι και άλλα τοιαύτα θεάρεστα τινά. Είναι επίσης γνωστόν ότι αίφνης εξηφανίσθησαν από προσώπου γης οι δεινόσαυροι, οι Ίνκας, τα «πακέτα» του χρηματιστηρίου, η αγοραστική μας ικανότητα, η αξιοπρέπεια, αλλά και οι τσάροι. Ναι, οι τσάροι, αγαπητέ συνάδελφε και συνάνθρωπε Στράτο Κερσανίδη και καλώ ειδικά υμάς να σκύψετε πάνω στο μέγα πρόβλημα που αποκαλύπτει ή έστω διατυπώνει η σημερινή επιστολή.
Ελάτε ομού μετά της ταπεινότητός μου –ή και μόνοι σας αν δεν φοβείσθε- και διασχίσατε την περιφερειακή οδό της πόλεως, κατευθυνόμενοι βορείως. Αφού περιπλανηθείτε σε μια άλλη πόλη μες στην πόλη –την ύπαρξη της οποίας πολλοί (θέλουμε να) αγνοούμε- θα φτάσετε στην «οδός Ιερός Λόχος». Ναι, μην απορείτε, έτσι αναγράφει η πινακίς! Οι συνεπείς αναγνώσται θα θυμούνται τη φωτογραφία και τα σχόλια που κόσμησαν παρελθούσα επιστολή μας (την δεκάτην ογδόη, συγκεκριμένα). Εκεί κοντά λοιπόν, ευρίσκεται ιδιαιτέρου κάλλους και απεράντου θέας ιερός ναός, εις τον οποίο αν εισέλθετε οι λάτρεις των εξαφανισθέντων ειδών, θα θαυμάσετε μια εικόνα-κόσμημα των νεόδμητων γκέτο της πολυπολιτισμικής συμβασιλεύουσας, της αθανάτου αγίας ημών Θεσσαλονίκης. Ναι Στράτο, ναι αδελφοί και αδελφές, πρόκειται για την «αγία τσαρική οικογένεια»! Άλαλα τα χείλη των ασεβών, κλίνουν ευλαβικά το γόνυ ενώπιον της πανδαμάτορος Ιστορίας. Την αγία τσαρική οικογένεια, την τα πάνδεινα υπομείνασα από τη «Ναρόντναγια Βόλια» και τελικώς σφαγιασθείσα υπό των κομμουνιστοσυμμοριτών του Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ Λένιν! Την αγίαν ταύτη οικογένεια που έδωσε τόσους λαμπρούς ανθρώπους εις την ανθρωπότητα, όπως τον Μέγα Πέτρο που φορολόγησε ακόμη και τα μούσια των υπηκόων του! Αυτούς τους θεοπέμπτους ανθρώπους απεκατέστησε προσφάτως το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας -προς έκπληξιν ακόμη και των απογόνων της οικογενείας Ρομανόφ- φρονώντας ότι η εκτέλεσίς των υπήρξε αποτέλεσμα πολιτικής δίωξης κι ότι τα μέλη της τσαρικής οικογενείας πρέπει να θεωρηθούν θύματα του μπολσεβικισμού και να αποκατασταθούν. Αλί εις ημάς, θύματα του νεοφιλελευθερισμού και σφαγιασθέντες υπό της επιτροπής Μπεχράκη…
Διότι, όταν υπήρχε ο θεόπνευστος θεσμός του τσάρου, οι κουλάκοι αλλά και οι μουζίκοι –για τους πιο διαβασμένους- έτρωγαν κι ένα κομμάτι ψωμί. Αλλά τώρα πού τσάρος…

("Εξώστης" - Θεσσαλονίκη)