Προς Θεσσαλονικείς κθ΄ επιστολή φαύλου

Ανέτειλε το εθνοσωτήριον έτος 2009, yeah! Διαβάζουμε το κατά Τουρνά ευαγγέλιο που ξεκινά με φιλολογικά ερωτήματα τύπου «πώς θα είναι ο κόσμος μας, πώς θα είμαστε εμείς το 2009;». Στην επόμενη περικοπή, ο ευαγγελιστής πέφτει μέσα και μάλιστα με τα μούτρα: «Τότε που ο πλανήτης μας θα ‘ναι οπλοστάσιο κι οι δρόμοι θα μοιάζουν μ’ αρένα». Όμως, το ευαγγέλιο ολοκληρούται με προφητεία αποδεικνύουσα ότι ο ευαγγελιστής Τουρνάς ήταν τούρνα όταν έγραφε: «Όταν όλοι οι τρελοί που τον κόσμο κούρασαν, μακριά μας θα ‘χουνε φύγει, τότε πια γυναίκα μου μας ανήκει όλη η γη και τότε θα ζήσουμ’ ωραία. Το 2009». Εάν εκπληρωθεί η προφητεία, υποσχόμεθα κέρασμα εξάδος φιαλών οίνου στον Τουρνά, ίνα ξαναγίνει τούρνα.
Ευαρεστήθημεν από εκθέσεις ιδεών ανίδεων που μας έπρηξαν το υπογάστριο αναλύοντες σύμπασες τας παραμέτρους του ανασχηματισμού. Ημείς, επικαλούμεθα αποκλειστικές αστρολογικές πληροφορίες άτινες λέγουν ότι φέτος είναι έτος Giorgakis. Τα άστρα είναι λίαν ευοίωνα δια την δυναστεία –ασχέτως αν μέλη της πέφτουν και ξαναπέφτουν δικαιώνοντας παροιμίες- αφού συμφώνως με το βιετναμέζικο ημερολόγιο εισερχόμαστε στο έτος της μαϊμούς (δια τινές αιρετικούς αστρολόγους Βιετκόνγκ, στο έτος του κώλου της μαϊμούς). Αντίθετα, σύμφωνα με σαμάνους ωραίων ορέων, το ζωώδες ζώδιο του βούβαλου βρίσκεται εις απόγειο οδεύον προς υπόγειο. Δύσκολο το έτος και για μπούληδες: αόρατος ο αστερισμός του ταύρου (bull-είδες;). ευρισκόμενος στον τρίτο –και μακρύτερο- οίκο του αστρολογικού χάρτη του θησαυρού.
Αφού ασχοληθήκαμε –όπως κάθε στήλη που σέβεται εαυτόν αλλά όχι τους δύσμοιρους αναγνώστας- μετά των αστρολογικών, πάμε δι’ άλλα. Τι πιο πρόσφορο της προσφοράς του υπουργείου παιδιάς εις παιδί με πτυχία στην πολιτική επικοινωνία. Στον άλλοτε κούρο του τουρισμού, αρμονικά μαυρισμένο ημίθεο των beautiful greek islands, mousakas και tzatziki. Ζούμε πια δια την στιγμή που θα κατασπαράσσεται από οργισμένους λέοντες (νεολαίοντες) με ζέον αίμα, άτινες γυροφέρνουν πανεπιστήμια δίκην αγριόγατων που εποφθαλμιούν παγιδευμένο εις φράχτη καλλικέλαδο φλώρο. Ωστόσο, δυσβάσταχτος η απώλεια Αλογοσκούφη, Φώλια, Κοντού, ψηλού και χοντρού. Δια τον πρώτο υπάρχει δουλειά, αφού γνωρίζει τέχνη: θα κιθαρωδεί εις μπουάτ τινά. Δια τον δεύτερο όμως, που χάνει και το όνειρο μονομαχίας με Ψωμιάδη ή ΒασιΠαπ; Δια τον τρίτο; Πώς θα ξαναδιορίσει υιόν; Oh god, οποία δράματα όπισθεν τεθωρακισμένων παραθύρων…

("Εξώστης" - Θεσσαλονίκη)