Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Το εργατικό κίνημα του 1900 ή και του 1936, δε συντρίφτηκε από τη φασιστική καταστολή ούτε εξαγοράστηκε με τρανζίστορς και ψυγεία: κατέστρεψε τον ίδιο του τον εαυτό σα δύναμη αλλαγής, γιατί επιδίωξε τη διατήρηση της προλεταριακής συνθήκης αντί να στοχεύσει στην υπέρβασή της. Στην καλύτερη περίπτωση εξασφάλισε μια καλύτερη ζωή για τον κόσμο του μόχθου. Στη χειρότερη, τον οδήγησε σε παγκόσμιους πολέμους. Όλα αυτά ανήκουν πια στο παρελθόν και η επιτυχία ταινιών που αναφέρονται στην εργατική κουλτούρα, είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι περνάει από την πραγματικότητα στις αναμνήσεις και στα μουσεία. Οι σταλινικοί έχουν γίνει σοσιαλδημοκράτες και οι σοσιαλδημοκράτες κεντροαριστεροί. Όλοι πηγαίνουν προς τα δεξιά και σε λίγο οι τροτσκιστές θα αυτοαποκαλούνται ριζοσπάστες δημοκράτες. Ο άλλοτε επαναστατικός χώρος έχει βυθιστεί στην αδυναμία και τη νοσταλγία. Όσο για εμάς, δεν θα αισθανθούμε άσχημα ούτε στιγμή για την εποχή που αποκαλούσαν τον Mπρέζνιεφ κομμουνιστή και που χιλιάδες νέοι κατέβαιναν στους δρόμους τραγουδώντας τη Διεθνή, ενώ στην ουσία υποστήριζαν ομάδες που προσπαθούσαν να γίνουν η άκρα αριστερά της αριστεράς.
Jules Dauve

2 σχόλια:

chrismos είπε...

Η ΠΑ.Σ.Π. (Πανελλήνια Συνομοσπονδία Παιχνιδιών) καταγγέλλει την παράνομη πώληση λούτρινων λαγών, ακριβώς δίπλα στο παιχνιδάδικο "ΚΟΥΚΟΥ", με κεντρικό σύνθημα:
Α!...λαγοί δε γίνεται χωρίς το "ΚΟΥΚΟΥ", ε;

theogrocer είπε...

Mess! Τι λες; Αδεια βαστω!!!
Χα, χα ,χα!