Προς Θεσσαλονικείς νη΄ επιστολή φαύλου

Αδελφοί
Δεν το συνηθίζουμε, αλλά καλά και διδακτικά είναι ενίοτε και τα ανέκδοτα. Ιδού τρία τεμάχια:

Νέα Υόρκη, κάπου στη μέση του Manhattan, ένα σκυλί επιτίθεται σ’ ένα κοριτσάκι. Το κοριτσάκι ύστερα από δυο-τρεις δαγκωνιές πέφτει κάτω αιμόφυρτο, η μαμά του ουρλιάζει αλλόφρων «βοήθεια, βοήθεια!» και ξαφνικά τρέχει ένας τύπος, αρπάζει ένα ρόπαλο, ρίχνει μια στο σκύλο, τον σωριάζει αναίσθητο και σώζει το κοριτσάκι. Αγκαλιές και φιλιά η μαμά, «σ’ ευχαριστώ» του λέει, «είσαι ήρωας και αύριο όλες οι εφημερίδες της Νέας Υόρκης θα γράψουν για τον ηρωικό Νεοϋρκέζο που πάλεψε με τον άγριο σκύλο κι έσωσε τη ζωή ενός μικρού κοριτσιού». «Μα δεν είμαι Νεοϋρκέζος» λέει εκείνος. «Τι σημασία έχει;» λέει η μάνα, «θα γράφουν για τον ηρωικό Αμερικάνο που πάλεψε με τον άγριο σκύλο κι έσωσε τη ζωή ενός μικρού κοριτσιού». «Μα ούτε Αμερικάνος είμαι» ξαναλέει εκείνος. «Και τι είστε;» ρωτάει η μαμά, για να πάρει την απάντηση: «Ιρανός»... Την επόμενη, ο μετανάστης ρίχνει μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και διαβάζει: «Ιρανός τρομοκράτης χτυπά βάναυσα αμερικάνο σκύλο!»…

Είναι ένα κινεζάκι, ένα αμερικανάκι κι ένα ελληνόπουλο και συζητάνε: Λέει λοιπόν το κινεζάκι: «Εμένα ο πατέρας μου δουλεύει εκατό χιλιόμετρα μακριά από δω, σχολάει στις τρεις και με το καινούργιο τρένο στις τρεις και τέταρτο το τραπέζι είναι στρωμένο!». «Καλό» λέει το αμερικανάκι, «αλλά εμένα ο πατέρας μου δουλεύει στη ΝΑSΑ και με τον καινούργιο πύραυλο, πηγαινοέρχεται στο διάστημα. Στις δύο σχολάει και στις τέσσερις τρώμε!». «Τι λέτε ρε;» λέει το ελληνόπουλο, «εμένα ο πατέρας μου είναι δημόσιος υπάλληλος, σχολάει στις δυόμισι και δύο παρά είκοσι έχουμε ήδη φάει»...

Σ’ ένα αγροτικό μπλόκο παρατηρείται μεγάλη αναταραχή. Ένας εγκλωβισμένος οδηγός ρωτάει κάποιον από τους συγκεντρωμένους αγρότες τι συμβαίνει κι εκείνος του λέει: «Πιάσαμε όμηρο την Κατερίνα Μπατζελή και ζητάμε λύτρα από τον κόσμο για να ρεφάρουμε τις αποζημιώσεις και τα υπεσχημένα που δεν πήραμε. Αλλιώς θα την καταβρέξουμε με βενζίνη και θα της πετάξουμε ένα αναμμένο σπίρτο. Καταλαβαίνετε ότι μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, ζητάμε από κάθε οδηγό να κάνει μια δωρεά». Ο οδηγός ρωτάει «και πόσα δίνει συνήθως κάθε οδηγός;» για να πάρει την απάντηση: «Γύρω στα δύο λίτρα»…

("Εξώστης" - Θεσσαλονίκη")