Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, πειρατής, ν’ ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και κείνων που εθελοτυφλούν. Όχι, η επανάστασή μου δεν θα στρεφόταν κατά του κατεστημένου και του συστήματός του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη. Η γη έτσι κι αλλιώς δεν χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους, όπως δεν χωρά άλλα φερέφωνα προκάτ επανάστασης.Λιλή Ζωγράφου
6 σχόλια:
Αν ήμουν 20 χρόνων θα ξεκινούσα καλοκαίρι από τα Πριόνια για τον Μύτικα. Θα πρόσεχα στην κατάβαση, θα έστηνα μία μόνιμη σκηνή στους πρόποδες του Ολύμπου και στις ακτές της Πιερίας και θα αφηνόμουν στην Ολύμπια τάξη. Θα κολυμπούσα χειμώνα καιρό και θα ήξερα ότι η μόνη επανάσταση είναι αυτή που πραγαματοποιείται καθημερινά και εν αγνοία μας.
Οριοθετήσατε με τον πλέον καταδεικτικό κι απροσχημάτιστο τρόπο τη διαφορά του εγώ από το εμείς...
Όχι, χίλιες φορές όχι! Πού το βρήκατε αυτό; Αν ήταν αυτή η μόνη επανάσταση, ακόμα θα ζούσαμε στις σπηλιές, διάολε!
Είναι προφανές πως η σπουδαία συγγραφέας της «Αντιγνώσης» γνωρίζει πολύ καλά πως ο «ένοχος» δεν είναι οι κακομοίρηδες κι οι υποταγμένοι, αλλά το καπιταλιστικό σύστημα. Απλά, «συγγραφική αδεία» εκφράζει το θυμό της σε όλα αυτά τα «αρνιά» που ...«αρνούνται» να βάλουν το λιθαράκι τους για να βγάλουν την Ιστορία από το βάλτο.
boula,
Στη φαντασίωσή σου θα ταίριαζε (για τις ώρες που θα χαλάρωνες στη σκηνή) κι ένα βιβλιαράκι-καταλύτης στην εν αγνοία σου συντελούμενη εσωτερική σου επανάσταση. Π.χ. το «Ζαμανφουτισμός, το ανώτερο στάδιο του χαζοβιολισμού»
- Χίλιες φορές σε σπηλιές παρά σε πολυτελείς μεζονέττες και σε ρετιρέ πολυκατοικιών.
- Δεν είπα ότι θα τα κάνω αυτά μόνη μου. Πιστεύω σε μια συλλογική πραγματικότητα.
- Πιστεύω στη δύναμη της γης και στην επιστροφή στη φύση, όπως στα Μάταλα το '68
- Δεν κατέδειξα τίποτα παρά μόνο επαναπροσδιορίστηκα μέσα στο αυτονόητο της ύπαρξής μου.
- Το Επάγγλεμα πόρνη το είχα διαβάσει πολύ νωρίς (~20 χρόνων). Η Λ.Ζ. ήταν από τα πρόσωπα που με διαμόρφωσαν.
- Chrismos, θα προτιμούσα να διαβάσω το Καλημέρα Θλίψη της Φρανσουάζ Σαγκάν.
boula,
Κι αυτό εξαιρετικό βιβλίο, δε λέω.
Αλλά παράλληλα θα μπορούσες να εξοικειώνεσαι και με την ιδέα του όπλου. Π.χ. παίζοντας μ' ένα σεσουάρ σαν πιστόλι.
Έτσι θα μπορούσες να εμβαθύνεις περισσότερο στο «Καλή μέρα θα λείψει» της Séchoir Σα gun
Η αφηρημένη έννοια "κοινωνία" για ένα άτομο σημαίνει το σύνολο των άμεσων και των έμμεσων σχέσεών του με τους συγχρόνους του, αλλά και με όλους τους ανθρώπους προηγούμενων γενεών.
Το άτομο είναι σε θέση να σκεφτεί, να αισθανθεί, να παλέψει και να εργαστεί για τον εαυτό του. Εξαρτάται τόσο πολύ όμως από την κοινωνία - στη φυσική, διανοητική και συναισθηματική του ύπαρξη - που είναι αδύνατο να διανοηθεί ή να κατανοήσει τον εαυτό του έξω από το πλαίσιο της κοινωνίας.
Είναι η "κοινωνία" που προμηθεύει στον άνθρωπο το φαγητό, την ένδυση, το σπίτι, τα εργαλεία της δουλειάς, τη γλώσσα, τους τύπους σκέψεως και το μεγαλύτερο μέρος των σκέψεών του. Η ζωή του επιτυγχάνεται μέσα από την εργασία και τα επιτεύγματα πολλών εκατομμυρίων και του παρελθόντος και του παρόντος, τα οποία είναι κρυμμένα πίσω από τη λέξη "κοινωνία" (...)
Albert Einstein
Δημοσίευση σχολίου