Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Αυτή η αμήχανη συνάφεια μεταξύ υπέρτατης εξουσίας και λειτουργίας της αστυνομίας εκφράζεται στον χαρακτήρα της απαραβίαστης ιερότητας που, στις αρχαίες διατάξεις, συνέδεε τη φιγούρα του υπέρτατου άρχοντα με εκείνη του δήμιου. Και αυτή δεν έγινε ίσως ποτέ τόσο εμφανής όσο στο τυχαίο περιστατικό (το οποίο αναφέρει ένας χρονικογράφος) της 14ης Ιούλη 1418, όταν σ’ ένα δρόμο του Παρισιού συναντήθηκε ο δούκας της Μποργκόνια που μόλις έμπαινε στην πόλη ως κατακτητής επικεφαλής των στρατευμάτων του, με τον δήμιο Coqueluche που εκείνες τις μέρες δούλευε ακούραστα για χάρη του. O δήμιος γεμάτος αίματα πλησίασε τον κυρίαρχο και του έπιασε το χέρι φωνάζοντας "αγαπημένε αδελφέ"!
Giorgio Agamben

2 σχόλια:

chrismos είπε...

Η κυρά Δέσποινα του 3ου ορόφου, Πόντια γιαγιά 80καιβάλε, κάθε που βλέπει τον Παπουτσή στην TV (δεν ξέρω γιατί ειδικά αυτόν) του φωνάζει:
«ασόν κακόν κοΐτσον να φουρκίεσε, ναθεμάσε, να τρώω τα λαβάσια σ'» (από κακό βήχα να πνιγείς, πανάθεμάσε, που να φάω τα κόλυβά σου!...)
Ωριμότητα των υπερηλίκων; Ποντιακό αισθητήριο περί δημίων; Γαλλομαθής η κυρά Δέσποινα; Δεν ξέρω. Πάντως, coqueluche στα Γαλλικά σημαίνει κοκκύτης.

theogrocer είπε...

Παπουτσόβηχας!