Προς Θεσσαλονικείς ο΄ επιστολή φαύλου

Αδελφοί
Ως γνωστόν τοις πάσι (πας συ;) καίτοι παρά φαύλου εκπορευόμενες, οι επιστολές μας ακολουθούν σε μνα και τα ‘πινα την αλήθεια, ως ταπεινή υπηρέτριά της (Abigail εις την αρχαία αγγλική, όνομα που άγνωστον πώς αρέσει εις πλείστες όσες αγγλίδες και βαπτίζονται με αυτό! Mega’s είσαι κύριε!). Αλήθεια αδελφοί και ας λέγουν ότι θέλουν ένιοι κακοήθεις. Είπα δι’ αλήθεια και δια κακοήθεις και θυμήθηκα: Μόνον πνευματική σχέση είχε με το Βατοπέδι και την ομώνυμη άρτια μονή, ο σύντροφος εις την ζωή και εις την τέχνη (αμφότεροι χρημάτισαν –και δεν χρηματίστηκαν- δημοσιογράφοι) της Μάρας. Αυτό έσπευσε να διευκρινίσει ο ίδιος, λες και του είπε κανείς ότι είχε και σαρκικήν τοιαύτη! Μη χοιρότερα! «Πνεύμα και ηθική» που έλεγε κι ο αείμνηστος Βασίλειος Αυλωνίτης, διότι ο οίνος ευφραίνει καρδία και οι πνευματικές σχέσεις ευφραίνουν και Εφραίμ-ουν το νου και τους σαλαγώντας το ποίμνιον. Και οφείλω (πέραν όσων οφείλω της Μιχαλούς, πέραν του ότι εις τον δάσκαλόν μου οφείλω ένα τζιν) να σημειώσω αυτήν ταύτη την αλήθεια δια τους κακοήθεις.
Τι είδησις και αύτη! Με κουπόνια, λέγει, ζουν σαράντα εκατομμύρια αμερικανοί. Slow the eggs, σιγά τα ωά δηλαδή (δια να χρησιμοποιήσω και την παρά Mrs Diamantopoulos προκριθείσα language), με τέτοια αναλογία ενός εις τους επτά και βάλε. Άλλωστε, χίλιες δύο μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις εις την αδούλωτον και πρωτοπόρο Ελλάδα της αναπτύξεως, ζουν επίσης με κουπόνια. Και, παρακαλώ αδελφοί, μη λησμονούμε τις ετυμολογίες που συχνάκις είναι καταδεικτικές δια την ανεύρεση της αληθείας: coup ώνια είναι τα πραξικοπηματικά (ψ)ώνια. Είπα ετυμολογία και εν ετοιμολογία ων, θυμήθηκα και τη λέξη τράπεζα (trapεζα) δια την οποία έχει μαλλιάσει η πένα μου να γράφει (είναι μάρκας Πάρκερ και την αποκαλώ Καμίλα Πάρκερ): η τράπεζα έχει τη ρίζα trap, δηλαδή παγίδα! Παρακαλώ να λαμβάνουμε υπόψη μας ορισμένα πράγματα, δια να μην έχομε διαρκώς πτώσεις εκ των νεφών...
Συγχωρήστε μου τις χαρούλες που ως πιστό και φιλότιμο σκυλάκι κάμω και δεν μπορώ να κρύψω. Διατελώ βαθιά συγκινημένος και ενθουσιασμένος εις τον υπερθετικό βαθμό, διότι «πήραμε» (προσέξατε τον πληθυντικό: πήραμε! Yeah Geoffrey, we got it) το πρώτο πακέτο χρημάτων από τους ΔυΝασΤες. Δόξα τω λαώ, που λέγει και ο θεός. Σε καλά μεριά…

("Εξώστης" - Θεσσαλονίκη)