Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

12 σχόλια:

boula είπε...

τι περίεργο! όλα αλλάζουν, τώρα πια αντί για συνθήματα έχουμε graffity και αρχιτεκτονικά highlights. Γιατί η εποχή μας μάλλον είναι εποχή χωρίς συνθήματα.
Πάμε να βρούμε μια γωνιά χωρίς συνθήματα κλπ

theogrocer είπε...

Χα, χα. Πωλεί moi ρε santa "αρχιτεκτονικά highlights", αλλά και η αυτοκριτική του Καλογιάννη (που συμπεριλαμβάνει και ω λύτη γενιά του!).

chrismos είπε...

theo,
Από τα ελάχιστά σου ποστς -ίσως το μοναδικό- που δεν μ' ενθουσίασε. Καταθέτω, λοιπόν, μια προσέγγιση στο θέμα «τοίχοι και συνθήματα» που -άσχετα με την ορθότητά της- θα άξιζε να συζητηθεί ή τουλάχιστον να προκαλέσει αντίλογο:

Η εισαγωγή, οι θεματικοί πρόλογοι και η επιμελημένη παρουσίαση από το δημιουργό τού βίντεου «μυρίζουν» μια προσπάθεια -συνειδητή ή όχι, δεν έχει σημασία, και μακριά από τη δική σου πρόθεση- κατηγοριοποίησης, ένταξης και τελικής απαξίωσης μέσω συμβιβαστικής αφομοίωσης.
Μου θύμισε τη δοκιμασμένη συνταγή συστημικής και συστηματικής αφομοίωσης τής πανκ λογικής (όπως και κάθε λογικής αμφισβήτησης και απαξίωσης της κυρίαρχης ιδεολογίας).
Θυμήσου πως κάτι αντίστοιχο επιχείρησε πριν πολλά χρόνια το (σε ιλουστρασιόν χαρτί!) άλμπουμ συλλογής συνθημάτων «Εμπρός στον έτσι που χάραξε ο τέτοιος» του Δημαρά (μετά συγχωρήσεως), με αποτέλεσμα ένα τεράστιο πλήθος από το πόπολο (ε, μούσι περιλαμβανομένου) να γελά, να εξαγνίζει και τελικά να αμβλύνει τις αιχμηρές προθέσεις των «τοιχαίων» συνθημάτων. Συνθημάτων που μόνο τέτοια κατάληξη δεν θα εύχονταν οι δημιουργοί τους.
Θα προτιμούσα μια πολύ πιο πρωτόγονη, ατιμέλητη και «χυδαία» παρουσίαση, σε πλήρη αντιστοιχία με τα δυνατά μηνύματα των συνθημάτων και ειδικά μια επιλεγμένη παρουσίαση αυτών που χτυπάνε στο «δόξα πατρί». Κι όχι αυτών που ανέξοδα και αδιάφορα σπαταλούν τον πολύτιμο χώρο των τοίχων, στερώντας το πολύτιμο «βήμα» απ' αυτούς που ποτέ δεν θα έχουν φωνή στα κανάλια.
(«Σόρι που γράφω στους τοίχους, μα δε με καλούν στα talk show»)

Το βίντεο περιέχει αρκετά συνθήματα που προκαλούν απολιτίκ αντιδράσεις (κι εδώ απευθύνομαι στη boula) τύπου εξυπνακίστικου graffity και αδιάφορων highlights (από πού κι ως πού αρχιτεκτονικά;;;) που οδηγούν στην εξασθένιση των εμπνευσμένων αντιεξουσιαστικών συνθημάτων και τελικά στην «απόσυρση» τύπου Καλογιάννη.
Χίλιες φορές το σύνθημα που διαφημίζει το ριμέικ της ταινίας του Δαλιανίδη:
«Ρόδα, τσάντα και κοπάνα ...τους φασίστες»

(περιμένω αντίλογο και πρόσω χύσας την έχω στυμμένη...)

boula είπε...

α-πολιτίκ
μου θυμίζει την άχνη που πασπαλίζουμε το κέικ
highlights
αυτό εννοούσα
An area or a spot in a drawing, painting, or photograph that is strongly illuminated.
graffities
μου φαίνονται πολύ χαριτωμένα ακόμη και τα ασπρόμαυρα
απόσυρση
αδιαφορία, απόσταση, άρνηση ;
Α Γά Πι ;
Το κορίτσι που αυτοκτόνησε

Τραγούδαγε και γέλαγε
στα μάτια της καϊκια
λέξεις στον τοίχο κρέμαγε
και στα μαλλιά της φύκια

Άνεμο του καλοκαιρού
έφερε με τραγούδια
όρκο στον ίσκιο φεγγαριού
νάχει στη γη λουλούδια.

Ορκίστηκε να πέθαινε
αν τα παιδιά δεν ζήσουν
ορκίστηκε να έμενε
αν τους εχθρούς νικήσουν.

Και το στερνό το πρωινό
πριν τον εχθρό κοιτάξει
κορίτσι έρημο, μικρό
πουλί κι έχει πετάξει.

Από το βιβλίο της Κωστούλας Μητροπούλου, Το χρονικό των τριών ημερών, 1974

theogrocer είπε...

Chrismos
Μπορεί να φτάσαμε σε εποχές απροκάλυπτης και ολομέτωπης επίθεσης της άρχουσας τάξης, αλλά τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Παλιότερα υπήρχε ο Μιθριδατισμός, με τα δηλητήρια να δίνονται σε δόσεις. Εκεί ακριβώς εντάσσεται αυτή η προσπάθεια αφομοίωσης στην οποία αναφέρεσαι, αυτή που τελικά αποδείχτηκε σοφή επιλογή κατέστησε παντοδύναμο το σύστημα.
Δεν έχυσα δικο Σόσα λες. Πρόκειται ώμος για μια με Γάλλοι και βαθιά συζήτηση. ΑΣΕΠ (ου μαστοι), ναι χυσ΄τη Μένη...
Boula
Πωλεί έπη και ρωτώ: χρόνοι cotton τρι-ονοι μερών!

chrismos είπε...

Όπως οι αράχνες
(ω, πόσοι are άχνες!...)
είχα στύση έναν ιστό,
αλάτων Δία ρίξατε...

theogrocer είπε...

Για Τίτο χαλά στορ, α;
Cine-χυσε! "Cine-Φούλα να γη! Ρύσεις σου ζητώ"...

boula είπε...

Chrismos
ίναι ίδια ρρηξη του προσχηματικού συν βολαί ουτων μα ζών μετο "κεφάλαιο" κ' αι η μ άχη για την Αξιο ποίησή του ου συ αστικού Κεφαλαίου μας
¡A LAS BARRICADAS! 2010
Theo
Το Πολυτεχνείο Ζει

chrismos είπε...

~theo
«Το Δία ρίξατε» σημαίνει πως (see Μένιππος) δε βρήκα τίγκα τα λιλία ντύστα συ.
Και τώρα; Ποιός θα είπε «Rush πιστοί» το βίντεο;

~boula
Να λέμε ευτυχώς που τη μάχη για την αξιοποίηση του ουσιαστικού μας κεφαλαίου κάποιοι τολμούν και τη διεξάγουν στους «μουσικούς» δρόμους τού Gracias A La Vida Α Las Barricadas
Να λέμε ευτυχώς που σε κάποιους είναι ακατανόητο το γιατί οι τοίχοι ντε και καλά πρέπει να θυμίζουν κάτι από την ησυχία και τα απαλά (σε τόνους παστέλ) χρώματα των νοσοκομείων και των εφησυχασμένων μυαλών μιας κοινωνίας που νοσεί (κι αιμα ζήτησ' και miss...)

theogrocer είπε...

Boula
Αλήθεια, ζει; Με κάνεις F τοιχισμένο! Moo are key Γιαννα cine-χύσω, νάνι ωθω καλά.
Chrismos
Παραγγελιά! Τ' άδειο σου χέρι άπειρα ναι.

chrismos είπε...

Το Πολυτεχνείο ζει
Το «Πολλή τέχνη» όζει

theogrocer είπε...

Χα, χα! Για τα παιδιά: πούτσα kiss αντί "τζα Μαρία".