Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Στο άρθρο 99 η Τυποεκδοτική του Περισσού

Κραυγές αποπροσανατολισμού

Κραυγές κομματικού πατριωτισμού και πάλι από τον Περισσό: μας συκοφαντούν, μας πετάνε λάσπη, βρόμικος πόλεμος σε βάρος μας. Αφορμή η προσφυγή της Τυποεκδοτικής ΑΕ στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Και βέβαια, αρπάζονται απ’ όσα λέει ο Καρατζαφέρης και απ’ όσα γράφει ο Κουρής, για να ενεργοποιήσουν τα ανακλαστικά του κομματικού ακροατήριου. Νομίζουν πως έτσι θα κρύψουν την αλήθεια. Είναι τόσο έντρομοι πολιτικά απ’ αυτή την εξέλιξη που εξέδωσαν ακόμη και ανακοίνωση του ΠΓ του Περισσού, για να προσδώσουν κύρος στους ανυπόστατους ισχυρισμούς τους. Μια ανακοίνωση που θα σχολιάσουμε στη συνέχεια. Προηγουμένως, όμως, πρέπει να θέσουμε ένα απλό ερώτημα.
Αν είχαν τέσσερις, πέντε, έξι επιχειρήσεις, σαν τις δεκάδες που είχαν παλιότερα (μέχρι το 1990 που κατέρρευσε το στρατόπεδο του παλινορθωμένου καπιταλισμού και αναγκάστηκαν να τις κλείσουν), δεν θα τις οδηγούσαν όλες στο άρθρο 99, λόγω κρίσης, όπως συμβαίνει με τόσες άλλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις; Ποια θα ήταν η διαφορά τους από έναν οποιοδήποτε καπιταλιστικό όμιλο; Βλέπετε, τα πράγματα στη ρίζα τους είναι απλά. ‘Η κάνεις καπιταλιστικές μπίζνες ή δεν κάνεις. Άμα κάνεις, παίζεις με τα όπλα του καπιταλισμού κι αυτό δεν αλλάζει όση «κομμουνιστική» φλυαρία κι αν επιστρατεύσεις. Ας επιστρέψουμε, όμως, στην ανακοίνωση του ΠΓ της Περισσός ΑΕ. Αρχικά, αναφέρουν ότι η Τυποεκδοτική ιδρύθηκε και τυπώνει από το 1977 τα κομματικά έντυπα και ότι «στην προσπάθεια να μειώσει το λειτουργικό της κόστος, αναλάμβανε από τρίτους την εκτέλεση "φασόν" εκτυπωτικών εργασιών». Επειδή, δε, «υπηρετεί τον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων», «έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στόχος του ταξικού αντίπαλου»!
Το θράσος τους ξεπερνά κάθε όριο. Ποιος ταξικός αντίπαλος έκανε στόχο την επιχείρησή τους; Το κράτος (όλες οι κυβερνήσεις) τους έχει δώσει επιχορηγήσεις με τη σέσουλα, τους δίνει κρατικές παραγγελίες εκτυπώσεων, ενώ οι μεγαλύτεροι εκδοτικοί όμιλοι τους δίνουν παραγγελίες. Αν, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, το συγκρότημα Λαμπράκη, για παράδειγμα, έφτιαξε νέα δική του μονάδα, σταμάτησε να τυπώνει σ’ αυτούς και τους πήρε και δουλειές, αυτό δεν είναι παρά ένα τυπικό φαινόμενο στον καπιταλισμό, που έχει να κάνει με τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό και όχι με την ταξική πάλη. Επί τη ευκαιρία, ας μας πουν, πόσες κρατικές δουλειές έχουν πάρει μέχρι τώρα; Δεν θ’ αναφερθούμε μόνο σε περιοδικά όπως αυτό της Αστυνομίας, αλλά σε χοντρά πακέτα, όπως αυτό του ΟΠΑΠ. Οταν ο Καρατζαφέρης, το Μάη του 2009, έκανε ντόρο για μια απευθείας ανάθεση μεγάλης δουλειάς από τον ΟΠΑΠ στην Τυποεκδοτική, η Παπαρήγα είχε απαντήσει με κυνικότητα μπιζνεσγούμαν: «Υπάρχει εκδοτική επιχείρηση του Κόμματος που έχει πελάτες και ο πελάτης έρχεται και λέει "σου δίνω να τυπώσεις". Δεν κατάλαβα, οι επιχειρήσεις που είχαν παραδείγματος χάρη ή που έχουν τα άλλα κόμματα, όταν έρθει ένας πελάτης, δεν τον παίρνουν; Ερχεται ένας πελάτης και λέει "θέλω να μου τυπώσεις αυτά". Εγώ μπορούσα να φέρω και λεπτομέρειες και για διαγωνισμούς και τέτοια, αλλά δεν απολογούμαστε σε αυτούς»!
Όμως, ο ΟΠΑΠ δεν είναι ο οποιοσδήποτε ιδιώτης πελάτης, αλλά ένας κρατικός οργανισμός. Διάψευση για όσα έλεγε ο Καρατζαφέρης δεν υπήρξε, αλλά ακούσαμε μόνο τις κουτοπονηριές περί «πελάτη». Σχολιάζαμε τότε στην «Κόντρα»: «Με τι μούτρα καταγγέλλει ο Περισσός τους διάφορους "νταβατζήδες" και εργολάβους, όταν κάνει το ίδιο, παίρνοντας με αφανείς διαδικασίες και απευθείας αναθέσεις κρατικές δουλειές για τις επιχειρήσεις του;»(φύλλο της 23ης Μάη 2009).
Στη συνέχεια, η ανακοίνωση του Περισσού το ρίχνει στο μελό. Μας λέει ότι η Τυποεκδοτική αρχικά ήταν εγκατεστημένη στη Νέα Ιωνία, όμως «οι καταστροφικές πλημμύρες του 1994 και ο κίνδυνος περιβαλλοντικής επιβάρυνσης της περιοχής υποχρέωσαν τη μετεγκατάσταση του Τυπογραφείου στο Κρυονέρι». Δεν μας λένε, όμως, πόση αποζημίωση εισέπραξαν από το κράτος για τις πλημμύρες και γιατί ήταν οι μόνοι που αποζημιώθηκαν, ενώ κάτοικοι της περιοχής και μικροεπαγγελματίες δεν πήραν μία. Το μεγάλο ψέμα το κρατάνε για τη συνέχεια: «Η μετεγκατάσταση, τα μεγάλα λειτουργικά έξοδα και τα ελάχιστα χρηματικά κεφάλαια που διέθετε η Τυποεκδοτική οδήγησαν στο δανεισμό και στην ανάληψη εργασιών εκτύπωσης εντύπων τρίτων σε μαζικότερη, από το παρελθόν, κλίμακα». Γιατί μιλάνε για μετεγκατάσταση, ενώ στην πραγματικότητα έκαναν μια τεράστια επιχειρηματική επέκταση, αγοράζοντας την τέως «προβληματική» επιχείρηση του Κολλάρου, σε εξευτελιστική τιμή από το κράτος, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ; Οχι μόνο πήραν μέρος στο πλιάτσικο των «προβληματικών» επιχειρήσεων, αλλά πήραν και κρατική επιχορήγηση ύψους 1,6 δισ. ευρώ. Δεν μετεγκατέστησαν απλά μια μικρή εκτυπωτική επιχείρηση για να εκδίδουν την εφημερίδα και τα υπόλοιπα κομματικά τους έντυπα, αλλά δημιούργησαν μια από τις μεγαλύτερες εκτυπωτικές μονάδες, με σκοπό να παίρνουν δουλειές από εκδότες και το κράτος και να βγάζουν κέρδη για να χρηματοδοτούν τον κομματικό τους μηχανισμό. Κι αυτό το κρύβουν.
Δεν έμειναν, όμως, μόνο στην αγορά της «προβληματικής» του Κολλάρου και στην αρχική επιχορήγηση, αλλά έκαναν συνεχείς επεκτάσεις και έπαιρναν τεράστια ποσά κρατικών επιχορηγήσεων, εκμεταλλευόμενοι τους «αναπτυξιακούς» νόμους που έχουν φτιαχτεί για να μπουκώνουν με ζεστό κρατικό χρήμα τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
Στις 15 Νοέμβρη του 2006 (επί κυβέρνησης ΝΔ), με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης (ΦΕΚ 1762, 5.12. 2006) η Τυποεκδοτική ΑΕ υπήχθη στις διατάξεις του «αναπτυξιακού» νόμου. Η κατηγορία της επένδυσης ήταν «εφοδιαστική αλυσίδα» και το ύψος της 1.098.560 ευρώ, εκ των οποίων τα 329.568 ευρώ ήταν κρατική επιχορήγηση (30% της επένδυσης). Με την επένδυση αυτή υποτίθεται ότι θα δημιουργούνταν πέντε (αριθμός 5) νέες θέσεις απασχόλησης!
Ένα μήνα αργότερα, στις 28 Δεκέμβρη του 2006, η επιχείρηση του Περισσού παίρνει νέο πακέτο, τριπλάσιου ύψους (ΦΕΚ 569, 20.4.2007). Υπάγεται πάλι στον «αναπτυξιακό» νόμο, για επένδυση που περιγράφεται ως «Αναβάθμιση της ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων ή/και υπηρεσιών», ύψους 3.367.944 ευρώ, εκ των οποίων 1.010.383 ευρώ κρατική επιχορήγηση(30%). Νέες θέσεις εργασίας (κρατηθείτε) εφτά (αριθμός 7)! Η δεύτερη αυτή επένδυση, το χοντρό πακέτο, ολοκληρώνεται τον Αύγουστο του 2009, όπως φαίνεται από τη σχετική υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 1888, 4.9.2009). Το συνολικό ύψος της επένδυσης μειώνεται ελαφρά και η επιχορήγηση ορίζεται στο ποσό των 906.483 ευρώ, τα οποία και πήραν. Πόσες νέες θέσεις εργασίας δημιούργησαν; Καμία! Δεν αναφέρεται τίποτα στην απόφαση για την ολοκλήρωση της επένδυσης, όπως γίνεται με κάθε επένδυση που ολοκληρώνεται.
Επειδή είχαν ρίξει το βάρος στο μεγάλο πακέτο, είχαν παραμελήσει το μικρό, αλλά δεν το εγκατέλειψαν κιόλας. Στις 22.12.2009 (ΦΕΚ 2514), επί υπουργίας Κατσέλη, επεδίωξαν μια αναβολή, με τη μέθοδο της τροποποίησης της σύμβασης. Η υπουργός του ΠΑΣΟΚ υπέγραψε την εντελώς προσχηματική τροποποίηση της απόφασης. Τη χαρακτηρίζουμε προσχηματική, γιατί το μόνο που τροποποιείται είναι το ύψος της «επένδυσης», σε ασήμαντο βαθμό (αντί για 1.098.560 ευρώ έγινε 1.000.877 ευρώ). Δεν έχουμε παρακολουθήσει έκτοτε αν ολοκληρώθηκε και αυτή η επένδυση και αν πήραν το παραδάκι. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι, μόλις ολοκληρωθεί και αυτή η επένδυση, ο Περισσός θα έχει τσεπώσει μέσα σε μια τριετία-τετραετία 1.200.000 ευρώ, ποσό που δεν χρειάζεται να σημειώσουμε ότι δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Κατά τα άλλα, ετοιμάζει τη… λαϊκή επανάσταση, για να… ανατρέψει τον καπιταλισμό.
Αναφέρει ακόμα η ανακοίνωση της ηγεσίας του Περισσού, ότι την περίοδο λειτουργίας της Τυποεκδοτικής «εντάθηκε η διαδικασία συγκέντρωσης και ίδρυσης νέων εκτυπωτικών μονάδων από μεγάλους εκδοτικούς οίκους, με αποτέλεσμα αρκετές επιχειρήσεις του κλάδου, ανάμεσά τους και η Τυποεκδοτική, να γίνονται περισσότερο ευάλωτες, στις νέες συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού στον κλάδο των εκτυπώσεων». Αυτό, βέβαια, είναι τυπικό φαινόμενο του καπιταλισμού, αλλά αυτούς δεν τους παίρνει να παριστάνουν τις άπορες κορασίδες, γιατί πήραν μέρος στη διαδικασία συγκεντροποίησης του κεφάλαιου στον εκτυπωτικό κλάδο. Εμείς ξέρουμε τουλάχιστον μία μεγαλομεσαίου μεγέθους επιχείρηση που αγόρασαν. Είναι η ΛΙΘΟΤΥΠ ΑΕ, στο Περιστέρι (όπου τυπωνόταν και η «Κόντρα» και μια σειρά άλλες εφημερίδες), επιχείρηση η οποία «έπεσε έξω» και την αγόρασε ο Περισσός κοψοχρονιά. Όταν η συγκεκριμένη επιχείρηση πέρασε στα χέρια της Τυποεκδοτικής, χωρίς να έχουμε καμιά πληροφόρηση προηγουμένως για αλλαγή ιδιοκτησίας και νέα τιμολογιακή πολιτική, δυο μέρες πριν να τυπώσουμε ο υπεύθυνος της Τυποεκδοτικής μας έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό, ανακοινώνοντάς μας ότι δέχεται να μας τυπώσει με μια τιμή υπερδιπλάσια απ’ αυτή που τυπώναμε μέχρι τότε! Πράγμα που δεν θα τολμούσε ποτέ να κάνει σε μια φυλλάδα σαν το «Πρώτο Θέμα» ή άλλες που τυπώνει. Και βέβαια, φύγαμε (όχι μόνο εμείς, αλλά και πολλά ακόμη έντυπα από τα λεγόμενα «μικρά») και αναζητήσαμε άλλο τυπογραφείο, το οποίο συνέχισε να μας τυπώνει στην ίδια τιμή και όχι στην τιμή που ζητούσαν, καθαρά εκβιαστικά, οι αγιογδύτες του Περισσού.
Αυτά ως προς το παρελθόν, για να μη νομίζει ο Περισσός ότι μπορεί να παραμυθιάζει τον κόσμο. Ως προς το παρόν, είναι προκλητικό να καμαρώνουν ότι η εταιρία τους «δεν χρησιμοποίησε καμιά από τις αντεργατικές ρυθμίσεις, όπως είναι η εκ περιτροπής εργασία, η μείωση ωραρίου με μείωση αποδοχών, η υποχρεωτική άδεια άνευ αποδοχών, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, οι μειωμένες αποζημιώσεις με χρήση της προειδοποίησης κ.ά.». Εκαναν, μήπως, καμιά χάρη στους εργάτες; Και οι απολύσεις; Αυτό, άραγε, δεν είναι αντεργατικό μέτρο; Θυμίζουμε, απλά, τι έλεγε για τις απολύσεις η Παπαρήγα στο πρωινάδικο της ΝΕΤ, τη Δευτέρα 6 Σεπτέμβρη του 2010: «Είναι επιχείρηση που δρα μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς και επομένως έχει όλες τις αντίστοιχες δυσκολίες. Σε όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου γίνονται απολύσεις. Είμαστε στόχος μιας επίθεσης που μας παρουσιάζει ως μια κερδοφόρα επιχείρηση. Εμείς έχουμε μεγάλη συρρίκνωση των εργασιών μας. Εμείς παλεύουμε κατά του καπιταλισμού.  Θα κλείσουν και μεγάλες επιχειρήσεις. Μας περιμένουν στη γωνία με επιθέσεις των τελευταίων χρόνων που αφορούν στην Τυποεκδοτική»! Πουθενά δεν ξεχωρίζει την Τυποεκδοτική από τις άλλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις του κλάδου. Και βέβαια, χρειάζεται μεγάλος κυνισμός για να λες «όλοι απολύουν, απολύουμε κι εμείς». Και μεγάλο θράσος για να βγαίνεις σήμερα και να γράφεις ότι η Τυποεκδοτική «λειτουργούσε με κριτήριο τη διασφάλιση της απρόσκοπτης εκτύπωσης των εντύπων του ΚΚΕ προκειμένου να βοηθιέται το λαϊκό κίνημα, να αναπτύσσεται η ταξική πάλη». Δηλαδή, οι εργάτες της Τυποεκδοτικής, που πληρώνονταν με τις συλλογικές συμβάσεις και καθόλου παραπάνω, δεν άφηναν υπεραξία; Το ότι αυτή την έπαιρνε ένα κόμμα και όχι ένας ιδιώτης καπιταλιστής αλλάζει το χαρακτήρα της επιχείρησης;
Ο Περισσός, ως επιχειρηματίας, πληρώνει το τίμημα της καπιταλιστικής κρίσης. Κηρύσσει πώχευση και ζητά διακανονισμό με τους δανειστές του («κούρεμα» όσων τους χρωστάει), για να μπορέσει να κρατήσει σε λειτουργία τη μεγάλη επιχείρησή του και να εκμεταλλευτεί τη φάση της αναζωογόνησης του ελληνικού καπιταλισμού, όταν αυτή έρθει. Κάνει, δηλαδή, ό,τι κάνουν και οι άλλοι καπιταλιστές. Προκειμένου να υποστεί ακόμη πιο σκληρό πολιτικό πλήγμα δηλώνει ότι δεν ζητάει ρύθμιση των χρεών προς εργαζόμενους και ασφαλιστικά ταμεία, αλλά αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα τα πράγματα.
(εφημερίδα "Κόντρα")

2 σχόλια:

chrismos είπε...

Υγρα ΜΑΤ-ΕΑ σκέτα μέλι της εκκεντρικής επιτροπής του Καπιταλιστικού Κόμματος Ελλάδας δηλώνει πως τα αντικαπιταλιστικά σχέδια της αντίδρασης δεν θα περάσουν!

theogrocer είπε...

Χα χα. Αυτό το "εκκεντρικής επιτροπής", θυμίζει λίγο και τον "απρόσωπο τύπου" του κώματος.
Νινί per πάντων ο αγών!