Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Την ώρα που αεροκοπανάνε οι άρχοντες περί δημοκρατικής τάξης
ανάμεσά μας οι αμίλητοι ζούνε.
Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί
οι ηγεμόνες δυναμώνουν
ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν
των ανυπόταχτων τα μούτρα τσαλακώνουν.
Ετούτων των αμίλητων το πετσί
περίεργα θα ‘λεγες είναι φτιαγμένο.
Τους φτύνουνε καταπρόσωπο
κι αυτοί σκουπίζουνε σιωπηλά το πρόσωπο το φτυμένο.
Να αγριέψουνε δεν το λέει η ψυχούλα τους
και που το παράπονό τους να πούνε;
Απ’ του μισθού τα ψίχουλα
πώς να αποχωριστούνε;
Μισή ώρα, κι αν, βαστάει το κόχλασμά τους
μετά αρχινάνε το τρεμούλιασμά τους.
Ει! Ξυπνήστε κοιμισμένοι!
Από την κορυφή ως τα νύχια ξεσκεπάστε τους
άλλο δε μας μένει.
Vladimir Mayakovsky

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

To ότι ισχύουν και σήμερα τέτοιου τύπου κείμενα που γράφτηκαν πριν 100 χρόνια, εμένα τουλάχιστον δεν με κάνει καθόλου αισιό δοξο.
Μάλλον με κάνει δόξα δράμα.

theogrocer είπε...

Φυσικά! Αφού ω χειμώνων δεν έγιναν βήματα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας, αλλά (Τούλα χύστον ο δύτη Κως κόσμος) αφέθηκε σε μια καταστροφική νιρβάνα.
Και τώρα Άννα καλύπτει πως γύρισε εκατό χρόνια πίσω...

boula είπε...

δεν είναι κακό να γυρνάμε εκατό χρόνια πίσω για μια τέτοια συνάντηση
Η πόρτα τρίζει σαν να θρηνεί.
Μπαίνει η αδελφή μου η πιο μικρή.
- Γειά σου, Βαλόντια !
- Όλια, εσύ ;
- Αύριο, Πρωοχρονιά.
μη και σου βρίσκεται
λιγάκι αλάτι πουθενά ;
Μοιράζω,
μες στις παλάμες μου ζυγιάζω
μια πρέζα νοτισμένο αλάτι.
Και, νάτη.
παλεύοντας το χιόνι και τον τρόμο
γλυστράει η αδεφρή
τραβάει η αδερφή
τα βήματά τής σέρνοντας
στην Πρέσναγια
τρία βέρστια δρόμο,
τη χιονισμένη στράτα
για ν' αλατίσει
μια βραστή πατάτα.
Δίπλα της πάει κ' η παγωνιά
κι όλο σηκώνει μπόι όσο τραβά.
Φτάνει στο σπίτι η αδεφρή,
και να, δεν ξεκολλά τ' αλάτι,
- έχει παγώσει εκεί
στα δάχτυλά της.

Μαγιακόβσκη, απόδοση Γ. Ρίτσου

chrismos είπε...

Είναι που όταν ξυπνάμε, χουζουρεύουμε, γυρνάμε απ' την άλλη, το «ξανακόβουμε» για κανα 5λεπτο, 10λεπτο, (μισάωρο;)... έπειτα τεντωνόμαστε, τρίβουμε κανα 10λεπτο τα μάτια και τ... και γενικά θέλουμε καμιά ωρίτσα να σηκωθούμε απ' το κρεβάτι.
Ενώ «αν ξυπνήσεις μονομιάς»...

theogrocer είπε...

Ass, μη πότη ποτά!...

boula είπε...

η αγάπη κι ο θαυμασμός για τη χώρα τους, έσπρωξε τους ρώσους στην επανάσταση
Γνώρισα μέρη
όπου το σύκο και το κυδώνι
δίπλα στο στόμα σου φυτρώνει
δίχως κόπο.
Αλλιώς τα πας με τέτοιο τόπο.

Μαγιακόβσκη, απόδοση Γ. Ρίτσου