Διαβάζω κείμενα «αριστερών» για
τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής και είναι μέσα στον ναρκισσισμό και τη
λεξιλαγνεία. Για ποιον τα γράφουν αυτά τα κείμενα; Για να τα διαβάζουν οι ίδιοι
και η παρέα τους; Φτάνει πια με την αναπηρία της αριστεράς, γράψτε κάνα κείμενο
να το καταλαβαίνουν και αυτά τα ζώα που βλέπουν τους χρυσαυγίτες σαν
πατερούληδες. Άντε σύντροφοι να τελειώνουμε με τους φασίστες, για να
ασχοληθούμε και με την ηλιθιότητα των δικών μας συντρόφων. Εκεί ήταν πάντα το
μεγάλο πρόβλημα.
Pitsirikos
(προσυπογεγραμμένο με χέρια και
με πόδια…)
2 σχόλια:
Κατ' αρχήν να παραδεχτούμε πως ο Pitsirikos κάνει -κατά γενική ομολογία- ευφυέστατη πολιτική και κοινωνική σάτιρα που -από αριστερή σκοπιά- κρίνεται θετική.
Όμως, όπως οι τυφλοί διαθέτουν ιδιαίτερα οξυμένη την αίσθηση της αφής, έτσι και οι καλοί χιουμορίστες παροχετεύουν στο κανάλι της σάτιρας την -ομολογουμένως ΜΗ ΕΠΙΛΗΨΙΜΗ- αδυναμία τους να εκφραστούν μέσα από σοβαρά πολιτικά κείμενα με μαρξιστική αναφορά.
Μ' άλλα λόγια, ο ναρκισσισμός και η λεξιλαγνεία "παίζουν" πολύ συχνά σε κείμενα που φιλοδοξούν να αποδομήσουν τη φασιστική "ιδεολογία", όπως π.χ. αυτό.
Αλλά στο συγκεκριμένο θέμα, κατά τη γνώμη μου, η πλάστιγγα γέρνει υπέρ του Μπογιόπουλου, αναδεικνύοντας λιγότερα τα "κιλά" του πιτσιρίκου.
Δεν έχυσα δικό μου φαίνεται. Και σα φως συν φόνω με την τελευταία φράσσει.
Ωστόσο μύξαι (Χ. να 'μαι) τείναμε Σώτη tatoo λόγου των θεωρητικών του Μαρξισμού (και του ίδιου took are όλου). Που 'σαι; Και ρους που έπη βάλλετε, φτάνει α΄ κόμμα καις την φαινόμενη κει απλοϊκότητα.
Ειδικά όταν έπη θυμούμαι (τι γένη κει;) απολύτρωση και όχι την προσωπική προ βολή ΙΕΚ τόνωση.
Δημοσίευση σχολίου