Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Η φυσική και ανεμπόδιστη εκτύλιξη της αυτόνομης δημιουργικής δραστηριότητας των μαζών που εγκαθιστούν νέες μορφές συλλογικής ζωής, αυτή είναι η ουσία της σοσιαλιστικής αλλαγής. Οι εργαζόμενες μάζες δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν τον αντικειμενικό σκοπό της επανάστασής τους, παρά εάν οικοδομήσουν την ίδια τους την εξουσία σ’ όλους τους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας. Η ύπαρξη των αυτόνομων οργάνων των μαζών, συμβούλια, επιτροπές, κομμούνες, δεν είναι απλώς μια μορφή εξουσίας, αλλά αυτή η ίδια η επανάσταση.
Κορνήλιος Καστοριάδης

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με μπέρδεψε ο Κορνήλ.
Θα δειξω το κείμενο σε ένα τμημα της εργαζόμενης τάξης (στον Μπάμπη το γκαρσόνι) μπας και μου το εξηγήσει.

theogrocer είπε...

Α, set in Πλάκα για Τίτο. Κείμενο δεν είναι δυσκολονόητο.
Όσο για πολλά μέλη της εργαζόμενης μάζας, δεν φταίει μόνο η εξουσία για την αμορφωσιά τους. Γιατί μπορεί μπροστά τους να ήταν η Espresso, οι αθλητικές φυλλάδες, η Πέγκυ Ζήνα, το γήπεδο και τα κωλόμπαρα, αλλά ακριβώς δίπλα ήταν κι άλλα...
Τότε φοβούνταν μην παρεκκλίνουν από το κοπάδι και σήμερα αναζητούν εύσημα; Δεν γίνεται και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ...

Ανώνυμος είπε...

Το κείμενο και δυσκολονόητο είναι και σε μεγάλη ανάλυση χωράει.
Το θέμα όμως είναι αλλού. Τέτοια κείμενα σε ποιούς απευθύνονται;
Σίγουρα όχι στην εργατική μάζα (άκου μάζα!!! άκρως εξευτελιστικός προσδιορισμός των εργαζομένων που και προσωπικότητα έχουν και ατομικότητα και αξιοπρέπεια)
Απευθύνονται είτε στους εργατοπατέρες αυτής της μάζας(που ο ρόλος τους είναι μάλλον να την κρατήσουν ως έχει, μάζα δηλαδή) , είτε σε κάποια ακαδημαϊκή κοινότητα συγκεκριμένη ή και γενικώς που μας δίνει μπόνους επιστημοσύνης.
Όσο γι΄αυτούς που διαλέγουν την Espresso και όχι τα άλλα, θα έπρεπε και κάποιος να τους τα μάθει αυτά τα άλλα. Όμως ακόμα και να τους τα είχε μάθει πάλι δε νομίζω να τα διάλεγαν.
Κατα καιρούς στο παρελθόν που δούλευα σε ταβέρνες,οικοδομές, ή και σε ένα βιβλιοπολείο ακόμα! ήμουν τόσο εξουθενωμένος που μόνο μικυ μάους μπορούσα να διαβάσω, κι αυτό με δυσκολία. Ευτυχώς που δεν είχα τηλεόραση τότε.

theogrocer είπε...

Με αυτό που λες για την Espresso, παραδέχεσαι και δικαιώνεις τα περί ατομικής ευθύνης. Δικαιολογίες φυσικά και υπάρχουν αλλά η ουσία παραμένει.
Παρά τυρί συ πρώτη: Το διάβασμα δεν χάνεται λόγω κούρασης αλλά λόγω επιλογών.
Παρά τυρί συ δεύτερη: Οι εργατοπατέρες δεν είναι ούτε κατ' ελάχιστο πιο "μορφωμένοι" από τη "μάζα".
Και άλλα πολλά...