Αιώνες δεν απόστασες να γέρνεις
σαν το νωθρό το βόδι στο ζυγό
να σου θερίζουν άλλοι ό,τι εσύ
σπέρνεις, αργούς να τρέφεις στάζοντας ιδρό;
Να χύνεις αίμα αυτούς για να
πλουταίνεις, να τους υψώνεις σκύβοντας στη γη
κι εσύ να λαχταράς, να μη
χορταίνεις και το πικρό σου το ξερό ψωμί.
Κ. Χατζόπουλος – «Ένα παραμύθι»
3 σχόλια:
Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα' ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
Έτσι το ποθείς λαέ
κι έτσι το προσκυνάς
κι έγινα χαλκιάς.
απ' το Δωδεκάλογο του Γύφτου του Κωστή Παλαμά
Το blogάκι ευχαριστεί τον κυρ-Μέντιο και τον Παλαμά, μέσα σε καιρούς του κυρ-Παντελή, του κάθε Γλείφτου και του κάθε Μπαγλαμά...
Δημοσίευση σχολίου