Διαθέτουμε περισσότερη πολιτική, ηθική και ιστορική σοφία απ’ όση μπορούμε να εφαρμόσουμε στην πράξη. Έχουμε περισσότερη επιστημονική και οικονομική γνώση απ’ όση χρειαζόμαστε για τη δίκαιη κατανομή του διαρκώς αυξανόμενου προϊόντος. Μας λείπει η ικανότητα να φανταζόμαστε αλλιώς αυτό πού ήδη γνωρίζουμε. Μας λείπει η ασίγαστη ορμή που πραγματώνει τα οράματά μας. Μας λείπει ή ποίηση της ζωής. Η ικανότητα του νου να υπολογίζει ξεπερνά κατά πολύ τη δυνατότητά του να συλλαμβάνει. Λάβαμε περισσότερη τροφή απ’ όση μπορούμε να αφομοιώσουμε. Η καλλιέργεια των πρακτικών επιστημών έχει διευρύνει τα όρια της κυριαρχίας του ανθρώπου πάνω στον εξωτερικό κόσμο. Η έλλειψη όμως της ποιητικής λειτουργίας περιόρισε αντίστοιχα τα όρια του εσωτερικού κόσμου και ο άνθρωπος, παρ’ ότι υποδούλωσε τα στοιχεία, παρέμεινε ο ίδιος δούλος. Η ανάπτυξη του τεχνικού πολιτισμού, σε βαθμό ασύμμετρο προς την ίδια τη δημιουργική δύναμη, ευθύνεται γι’ αυτή την κατάχρηση της εφευρετικότητας στον καταμερισμό και συνδυασμό εργασίας, και τη μεγάλη ανισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους. Σε τι άλλο μπορεί να οφείλεται το γεγονός ότι οι ανακαλύψεις, που θα έπρεπε να ελαφρύνουν τον άνθρωπο, πρόσθεσαν κι άλλο βάρος πάνω του;

Percy Shelley – «Υπεράσπιση της ποίησης»