Έλεος, δεν αντέχουμε άλλο τους ζάμπλουτους αστούς πολιτικούς που εμφανίζονται σαν ζητιάνοι. Μετά τον Πάγκαλο, που δήλωσε ότι δεν έχει να πληρώσει το χαράτσι για τα ακίνητά του, εμφανίστηκε ο Μάνος, από τη βίλα του στην Κηφισιά, δηλώνοντας ότι είναι «ένας συνταξιούχος ο οποίος βλέπει τη σύνταξή του να περικόπτεται συνεχώς» κι ότι «τρώει από τα έτοιμα, αλλά κι αυτά κάποια στιγμή θα τελειώσουν»! Δεν έχουν πραγματικά αίσθηση της κοινωνικής κατάστασης ή είναι τόσο γαϊδούρια που αρέσκονται να προκαλούν και μ’ αυτόν τον τρόπο τον ελληνικό λαό;

Τι εκφράζει ο δημοσιογράφος μιας εφημερίδας που παίρνει συνέντευξη από τον πρωθυπουργό μιας (τυπικά ανεξάρτητης) χώρας και έχει το θράσος να τον ρωτήσει το εξής: «Πότε μπορούν οι Γερμανοί τουρίστες να ταξιδέψουν πάλι στην Αθήνα, την Σαντορίνη ή την Κρήτη χωρίς να πρέπει να φοβούνται ότι γενικές απεργίες θα τους χαλάσουν τις ωραιότερες εβδομάδες του χρόνου;». Εκφράζει την πιο προκλητική, την πιο κυνική εκδοχή του ιμπεριαλισμού. Πώς θα απαντούσε ο πρωθυπουργός μιας (τυπικά ανεξάρτητης) χώρας, που έχει ίχνη έστω αξιοπρέπειας; Θα έλεγε πως στη χώρα του το δικαίωμα της απεργίας είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο και πως η κυβέρνησή του δεν μπορεί ν’ απαγορεύσει τις απεργίες που κηρύσσονται νόμιμα. Πώς απάντησε ο Αντώνης Σαμαράς στην προκλητική ερώτηση του αλήτη δημοσιογράφου της Munchener Merkur, στην οποία έδωσε συνέντευξη; Όπως θα απαντούσε ο τελευταίος λακές του γερμανικού ράιχ: «Φέραμε νέους κανόνες οι οποίοι εξασφαλίζουν ότι άγριες απεργίες δεν θα χαλάσουν τις διακοπές των φιλοξενούμενών μας. Πάρα πολλοί Έλληνες ζουν από τον τουρισμό. Δεν θα επιτρέψουμε αυτό να το καταστρέψουν προβοκάτορες»!!!

Και τα γαϊδούρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας χειροκροτούσαν τα κροκοδείλια δάκρυα του προέδρου της Κύπρου. Ο οποίος εκλέχτηκε με «δέσμευση» ότι θα λύσει το Κυπριακό και αποχωρεί αφήνοντας το Κυπριακό εκεί που το βρήκε και έχοντας στο μεταξύ βάλει την Κύπρο στο ΔΝΤ και έχοντας συμπήξει στρατηγική συμφωνία με τους σιωνιστές του Τελ Αβίβ. Δεν είναι και λίγα για έναν… κομμουνιστή. Ο οποίος θα καταγραφεί τελικά στις πιο μελανές σελίδες της κυπριακής ιστορίας. Όπως και να το κάνεις, αυτό είναι κατόρθωμα. Γι’ αυτό και επικρατεί μούγκα στη στρούγκα. Και του ΣΥΡΙΖΑ και του Περισσού.

εφημερίδα «Κόντρα»