Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Εμείς δεν γονατίσαμε σκυφτοί
τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού
σαν τα σκουλήκια που πατεί μας.
Μα για ν’ αντισταθεί με το σπαθί
βρέθηκε σαν πολύ στοχαστική
και σαν πολύ ονειρόπλεχτη η ψυχή μας.
Κωστής Παλαμάς – «Λόγος Ζ»

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτη η "ονειρόπλεχτη" ψυχή μας,
μου φέρνει στο νου τους πλεχτούς θώρακες που φορούσαν παλιά (προ πυρίτιδας) οι στρατιώτες και που λένε οι ειδικοί πως κάποιου τύπου πλέξεις ήταν και πάρα πολύ αποτελεσματικές.
Ωραίοι στίχοι.

theogrocer είπε...

Κι αυτή η ιδιότητα να μετατρέπονται οι ωραίοι στίχοι σε ωραίες εικόνες!...
Να τι τον θέλουμε τον ζωγράφο (ζω-γράφω).

chrismos είπε...

Σωστά· δεν γονατίσαμε.
Όχι όμως και αντίσταση με το σπαθί!
Μη το παρακάνουμε κι all ass με αλλόκοτες συμπεριφορές!

Κατά πως λέει κι ένας αντικυνωνικός (στην 4η cell είδα):
Άλλο κότες κι άλλο αλλόκοτες.

(καλείς, άρα, Κωστή Παλαμά)

theogrocer είπε...

Καλή σα ράκος τι;
ΗΠΑμε: Ω, χύσ΄ τη βία.

boula είπε...

Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα
ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ:
δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα!
προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!

theogrocer είπε...

Πέρα stick άμα sleep on...

boula είπε...

άλλο ηττοπάθεια άλλο αυτογνωσία
ήθελα να κάνω τη σύγκριση των δύο και να προσθέσω κάτι για τις μάταιες αλήθειες που ονειρευτήκαμε
και αντισταθήκαμε ως την αυγή
Η ονειρόπλεχτη ψυχή μας (α)μαθη μένει να αντέχει

theogrocer είπε...

Όλα τα left (α, ίτε left)ε.α. φράσσει!

chrismos είπε...

Τεό, η Μπούλα τον τελευταίο καιρό δεινη ρέστα! Βλέπεις η νεα κρυβεις στύσην αλλαγές της και γω πολύ το εκτιμώ!

theogrocer είπε...

Εν ταξί λυπών.
Ε, γόπα λείανα. Ρωτιόμουν που να χαθεί. Και το σοκ ερώ.

Penny είπε...

Γη και ελευθερία..
http://youtu.be/1tPkyLxboIw
γειά σας παίδες έλη non!