Το νεαρό άτομο προέρχεται από μια παραπαίουσα οικογένεια, συχνάζει ή και όχι σ’ ένα σχολείο που το βλέπει σαν αγγαρεία, βρίσκεται τέλος μπροστά σε μια κοινωνία στην οποία όλες οι αξίες και οι νόρμες έχουν λίγο πολύ αντικατασταθεί από το βιοτικό επίπεδο, την οικονομική επιφάνεια, τις ανέσεις και την κατανάλωση. Ούτε θρησκεία ούτε πολιτικές ιδέες ούτε κοινωνική αλληλεγγύη με κάποια τοπική ή εργασιακή κοινότητα, με κάποιους ταξικούς συντρόφους. Αν δεν περιθωριοποιηθεί (ναρκωτικά, εγκληματικότητα, χαρακτηρολογική αστάθεια), του μένει η βασική οδός της ιδιώτευσης που μπορεί αν θέλει να την εμπλουτίσει με μια ή περισσότερες προσωπικές μανίες. Ζούμε στην κοινωνία των λόμπι και των χόμπι.

Κορνήλιος Καστοριάδης