«Τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν’ έχουμ’ εμείς αντάρτικη καρδιά». Οι στίχοι από το παλιό ελληνικό επαναστατικό τραγούδι, τραγούδι των αλύγιστων εξόριστων κομμουνιστών, ταιριάζουν «ταμάμ» στην περήφανη γιαγιά της Ισταμπούλ, που ο φωτογραφικός φακός τη συνέλαβε «επί το έργον» στην πλατεία Ταξίμ.

Βέβαια, αν η φωτογραφία είχε τραβηχτεί στην Ελλάδα, θα προκαλούσε αμηχανία σε πολλούς. Είναι βλέπετε τ’ άσπρα μαλλιά που δεν επιτρέπουν να χαρακτηριστεί αυτή η αγωνίστρια «προβοκατόρισσα». Ενώ αν τα μαλλιά ήταν μαύρα, αν το σώμα δεν αποκάλυπτε την ηλικία, η δυσκολία θα εξαφανιζόταν. «Προβοκατόρισσα» και «γυναίκα της ασφάλειας» θα αποκαλούνταν.

Εμείς δεν έχουμε παρά να υποκλιθούμε στο αντάρτικο πνεύμα. Στο παράδειγμα της εμπράγματης μαχητικότητας, που ταυτίζεται με την αντίσταση με κάθε μέσο, με την ανάπτυξη της λαϊκής αντιβίας. Σ’ αυτό τον τομέα οι μαχητικοί διαδηλωτές των τουρκικών δρόμων μας (ξανα)παραδίδουν μαθήματα.

εφημερίδα «Κόντρα»