Σύμφωνα με δημοσίευμα του βρετανικού Guardian, η Google και το Facebook έχουν δημιουργήσει ειδικές πύλες εισόδου στις βάσεις δεδομένων τους για την αμερικάνικη Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA), η οποία υπάρχει για να αντιμετωπίζει τον εσωτερικό εχθρό. Στις συγκεκριμένες βάσεις δεδομένων βρίσκονται προσωπικά δεδομένα χρηστών.

Το δημοσίευμα του Guardian έρχεται μερικές μέρες μετά την αποκάλυψη ότι η αμερικάνικη εταιρία τηλεπικοινωνιών Verizon είχε δώσει στην NSA στοιχεία για τις τηλεφωνικές κλήσεις των πελατών της. Αυτά τα στοιχεία είναι πιο σημαντικά ακόμα και από το περιεχόμενο των ίδιων των κλήσεων, αφού δείχνουν από πού προέρχονται οι κλήσεις, αν εντάσσονται σε κάποιο δίκτυο, αν έχουν κάποια μοτίβα κ.α.

Η συγκεκριμένη αποκάλυψη ήρθε μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου για το Prism, ένα κυβερνητικό πρόγραμμα στο πλαίσιο του οποίου η NSA είχε πρόσβαση σε περιεχόμενο e-mails καθώς και σε ηχητικές και βίντεο συνομιλίες χρηστών, οι οποίες γίνονταν σε διάφορες online πλατφόρμες όπως το skype κ.ά. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα φαίνεται να συμμετείχαν εκτός από το Facebook και τη Google και άλλες εταιρίες με τρανταχτά ονόματα, όπως η Microsoft και η Yahoo (η Yahoo παραδέχτηκε ότι επέτρεπε στην NSA να φακελώνει τους χρήστες των υπηρεσιών της). Εκτός από τα περιεχόμενα των e-mails και τις διαδικτυακές συνδιασκέψεις, η NSA αντλούσε δεδομένα κατευθείαν από τα δίκτυα οπτικών ινών και τις υποδομές για το Ιντερνετ, στο πλαίσιο του προγράμματος Upstream.

Οι εμπλεκόμενες εταιρίες αρνούνται τη συμμετοχή τους στα συγκεκριμένα προγράμματα. Παρολαυτά, ο ίδιος ο Ομπάμα αναγκάστηκε να παραδεχτεί σε ομιλία του την ύπαρξη των εν λόγω προγραμμάτων παρακολούθησης αμερικάνων πολιτών, τα οποία, όπως δήλωσε, είναι απαραίτητα για τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία. Η καταστολή στην Αμερική έχει κάνει άλματα παρακολουθώντας το σύνολο των αμερικάνων πολιτών.

Αν έχουν μια χρησιμότητα αυτές οι αποκαλύψεις δεν είναι για να μας προκαλέσουν ρίγος για τον «μεγάλο αδελφό», όπως συμβαίνει με διάφορους υποκριτές στα αστικά ΜΜΕ. Μόνο αφελείς ή απατεώνες υποστηρίζουν ότι τα αστικά κράτη δεν προσπαθούν να παρακολουθήσουν τα πάντα. Η χρησιμότητα έχει να κάνει με διάφορες αυταπάτες περί ασφάλειας στο Διαδίκτυο. Τέτοια ασφάλεια δεν υπάρχει, γιατί το κράτος, έχοντας στη διάθεσή του χρήμα και μέσα, μπορεί να είναι πολύ πιο μπροστά από τα κινήματα. Γι’ αυτό και μόνο οι παλιές καλές μέθοδοι συνωμοτικότητας μπορεί να είναι αποτελεσματικές. Το κακό είναι ότι πολλά νέα παιδιά, με καλή διάθεση και γνώσεις στην Πληροφορική, θεωρούν ότι με τη μαγκιά τους μπορούν να νικήσουν τα κράτη και τους μηχανισμούς τους. Κι αυτή η αντίληψη είναι επικίνδυνη.

εφημερίδα «Κόντρα»