Φρέσκο "αλίευμα" από σημερινή
βόλτα στην ευρύτερη γειτονιά.
Τι καταλαβαίνουμε; Ότι πρέπει να
απαγορεύουμε (εμείς, πρόκειται για προστακτική σε β' πληθυντικό πρόσωπο) σε
όποιον έχει τον Ν.2946/2001 να τον κολλάει ως αφίσα στο εν λόγω τζάμι! Αυτό δεν
λέει ξεκάθαρα;
Γεια σας ωρέ ελληνόπουλα...
5 σχόλια:
Εκεί, Λαγέ, το τσέρκι στήνω
though φυλής άστρα
φταις στον ήλιο
κάποια "Jam" (αρία)
άρπα ζεστήν πέτρα
cute ένας κι ευθύς
Τίνα, ζεστό χέρι κάτω
η "Jam" (αρία)
γέλα Γη, μ' Αρία είμ' Αρία...
Χαχαχα! Annie per βλίτο!
Γέλα Γη μ' Αρία... Ξες, κύστη κακή εγώ!
Και θυμήθηκα ότι:
Στην up (άνω) γειτονίτσα
μ' αγά πάνε δυο κορίτσια!
Μα τα 'χω, Πάρη, ας χυμα μα φταις τι σκατα λήξεις των ρημάτων!
Πόσο δύσκολο είναι, γμτ input Άννα μου, να διακρίνει κανείς την παθητική από την ενεργητική φωνή;
ε;; πόσο;;;
Ως ωδής κώλο: είναι να διακρίνει τον φασισμό από (έστω και) τη δημοκρατία, την ξεφτίλα από την αξιοπρέπεια, την αλήθεια από top άρα μύθοι, την ιστορική αναγκαιότητα από τις θεωρητικές αρλουμπολογίες κλπ.
Ενώ λήγεις κεσέ, απλά like ΑΕΛ ή νικά: είμαστε για τον put so. Χώροι Shell, πήδα...
Τι να πεις...
Για τελευταία φορά αναφέρω τον κανόνα με δυο απλά παραδείγματα:
1. Ενεργητική φωνή
Σε ρωτάει μια δεσποινίδα:
-Ποιοι ενεργούν;
Της απαντάς:
-Εμείς ενεργούμε!
(αυτή η κατάληξη γράφεται με "ε")
2. Παθητική φωνή
Είσαι σε δημόσιο WC και αντιλαμβάνεσαι πως μια δεσποινίδα προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα της καμπίνας. Για να μην την πάθεις, της φωνάζεις (από μέσα):
-Ε, μις! Ενεργούμαι!
(αυτή η κατάληξη γράφεται με "αι")
Δημοσίευση σχολίου