Προς Θεσσαλονικείς ξ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί

Εν αρχή οινολόγος.

Μπήκαμε λοιπόν εις την τεσσαρακοστή, εις τις μέρες που οι χριστιανοί δύνανται ελεύθερα να απολαμβάνουν ή και να επιδεικνύουν τη φτώχεια των, λέγοντες ότι νηστεύουν. Επιπροσθέτως θα ρωτήσομε εκ νέου, όσο και αν καταντά κουραστικό, επειδή μηδέποτε ελάβαμε απάντηση από κανέναν ευσεβή ή μη: Ποία η διαφορά της τεσσαρακοστής από την πεντηκοστή, αφού αμφότερες αριθμούν από 48 ημέρες; Είναι κρίμα τόσοι μαθηματικοί να σκίζουν τα πτυχία των χωρίς ούτε αυτοί ούτε ημείς εμείς να λαμβάνομε απάντηση.

Βέβαια, οι ερωτήσεις μας δεν εξαντλούνται εδώ. Έχομε την εντύπωση ότι ερωτήσαμε και περί πολλά άλλα εις το εγγύς και απώτερο παρελθόν, αλλά απάντηση δεν ελάβαμε: όπως για παράδειγμα, γιατί τα Α.Τ.Μ. τα αποκαλούν πολλοί «έι τι εμ», ξένα είναι; Τι το ξένο έχουν τα αρχικά Αυτόματη Ταμειολογιστική Μηχανή; Ακούμε να τα λένε «έι τι εμ» ακόμη και στα Μ.Μ.Ε. («εμ εμ ι»), εκεί που οι βι άι πι της εξημέρωσης νομίζουν ότι όλοι έχουν το μορφωτικό επίπεδο των εμ έι τι…
Να το πάρει το ποτάμι; Ομιλούμε δια τον ποταμό όστις κυλά πλέον εις την πραγματική εικονικότητα που άπραγοι βιώνομε. Πόσα λογοπαίγνια, σχόλια, εικόνες, μοντάζ, πόσα και πόσα είδαν τα μάτια και ήκουσαν τα ώτα μας, με το που ο… τηλεαστήρ αποφάσισε να μετέλθει τις προβλέψιμες τακτικές του σιναφιού του (και μάλιστα υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι ακολουθούν και άλλοι!). Ένια πολύ πετυχημένα, άλλα άνοστα, μα άπαντα δείχνουν το ίδιο πράγμα: τη χλεύη του κόσμου απέναντι εις το διατεταγμένο, προβλέψιμο και σαπρό πολιτικό και παραπολιτικό παίγνιο (και δεν ομιλούμε δια τους αργόσχολους επαγγελματίες της επί πάντων κριτικής και της ζηλοφθόνου κακεντρεχείας, δια να μη σκιαστεί το εγώ τους). Ο τσακισμένος κόσμος της εργασίας και της ανεργίας χλευάζει. Μα είναι ιστορικώς πολλάκις επιβεβαιωμένο ότι δεν αρκεί αυτό…

"Φιλμ νουάρ" - Θεσσαλονίκη