Και ξαφνικά αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μαγειρική και τη γαστρι(λαι)μαργία. Και ως άλλος Μαμαλάκης (το «η» με «α») να σας προτείνω τη σπεσιαλιτέ των ημερών -που τελικά είναι νύχτες- αμέσως μετά τον πρόλογο που συνέγραψε μία εκλεκτή συνάδελφος, η Βέφα Λουφτβάφε:
Δια του λόγου και ομοιοπαθητικώς προσπαθεί κανείς να ξορκίσει, ως άλλος εξορκιστής Νο 2 ενώπιον της λαχταριστής πλην δαιμονισμένης παιδίσκης Linda Blair (καμία σχέση με τον γνωστό μπάτλερ), τον κατακλυσμό στον καταυλισμό της επικαιρότητας. Οι κρουνοί που ξεχύνονται από τα ανοιγμένα στόματα των Μ.Μ.Ε. (Masturbation Media Emesis), πλημμυρίζουν -πλην μυρίζουν- τα μπαζωμένα ρέματα της εξημέρωσης, με διάφορα διαλύματα στα διαλείμματα του βίου. Αποτελούμενα άλλοτε από απόνερα ειδήσεων, άλλοτε από λαμπερά σκευάσματα «πληροφόρησης» (ένθετα υπόθετα) κι ενίοτε και από ατάκτως ερριμένους πλίνθους, παλαιόθεν χρησιμοποιούμενο δομικό υλικό εκ του οποίου οικοδομήθηκαν ναοί και μέγαρα του μικρονοϊκού πολιτισμού. Στα ερείπια του αρχαιοελληνικού megaλείου και επί του αρρήτου ρητού «εις οιωνός άχρηστος, αμύνεσθαι περί πάρτης» (εξ ου και ο Βοναπάρτης, η βαρβαρική λέξη particular καθώς και τα πάρτι, αγαπημένη ιαματική συνήθεια κατά της φορητής αφόρητης πλήξης της αστικής τάξης).
Λοιπόν, συνταγή (συν ταγοί) επιτυχημένη: Σήμερα θα σας φτιάξουμε «πρώτο θέμα φλαμπέ με βαρβαρουάζ και εκπεμπόμενη σος (sos)», από μια παλιά αραβική αλχημεία (Al χι μία - έτσι όπως μεταδόθηκε στο τζαζ κανάλι της Ηρας – Al Jazz Ηρα) που μας έφερε ο «κύριος με τα σου», αχαροπλάστης στο επάγγελμα.
Παίρνουμε το επιφανειακά πιο άγουρο (στο πράσινο της μούχλας) από μια σειρά σημαντικών γεγονότων, το αποφλοιώνουμε προσεκτικά από τον ταξικό χαρακτήρα του και το ψιλοκόβουμε χωρίς ν’ αγγίξουμε την ουσία του (πετώντας όποιο περίβλημα τυχόν ακουμπούσε σε άλλα γεγονότα που καίνε). Σουτάρουμε και σοτάρουμε με κρεμμυδάκι (το λυτρωτικό αναπάντεχο και φυσικό κλάμα των φύσει ηττημένων βοηθάει τη σούπα, μου ‘παν, να δέσει) και ανόητο (soft, βαρβαριστί) βούτυρο. Σε μια λεκάνη (όπου πριν ένιπταν τα μπροστινά πόδια τους οι Πόντιοι Πιλάτοι και οι εξυγιαντές του βίου, αγκαλιά με συγκλητικούς και πραιτοριανούς) περνάμε από μπλέντερ την κοινή γνώμη (η οποία, μη έχουσα χρόνο να εμβαθύνει, κρίνει πάντα κατά τα φαινόμενα, όπως έλεγε και ο de Sad, που γεννήθηκε 59 χρόνια πριν τον Balzac και απέθανε 36 χρόνια πριν από εκείνον). Προσθέτουμε δίκην θεσμοθετημένου αχταρμά τα απαραίτητα καρυκεύματα (σασπένς, παρακολουθήσεις του ιδιωτικού βίου, άπλετες άπλυτες και σκοτεινές λεπτομέρειες), βουτάμε το μείγμα σε δακρύβρεχτα πλάνα και τηγανίζουμε στο καυτό λάδι της απάθειας, με δημοκρατικές διαδικασίες (προσοχή στο τηγάνι: Να είναι αντικολλητικό και αντιπολιτικό, μην έχουμε καμιά κολλητική πολιτική-πωλητική ιδέα). Κατά μικρά διαστήματα, ανακατεύουμε με τις απαραίτητες για βιοπορισμό και βιοπόρωση πάμπολλες διαφημίσεις, για να μην κόψει η φτιάξη και φτιάξει καμιά κόψη, επικίνδυνη για τη δημόσια ανασφάλεια, έτσι άτακτη και αταξική όπως προκύπτει από τα ιστορικά ειωθότα του πλημμελούς μαγειρέματος. Κλείνουμε ηδυπαθώς το μάτι στην αστική νομιμότητα και αναφλέγουμε το παρασκεύασμα με τα μηχανάκια της AGB (εξώγαμης κόρης της KGB, τα αρχικά της οποίας θα μπορούσε να είναι America – Great Britain, αλλά είναι μόνο Aei Gamisou Boufo). Σερβίρουμε και καταναλώνουμε αμέσως, γιατί ώσπου να κρυώσει, έχει ο Γιαχβέ των ΜΜΕ, θα ρίξει άλλα ως μάννα εξ ουρανού και money εξ ούρα νου. Δεν ξεχνάμε να προσθέσουμε λίγο αλάτι ακόμη, το οποίο συλλέγουμε από όσους αριστερούς –ως προς το χέρι που κρατά το τηλεκοντρόλ- απέμειναν στήλες άλατος από τις αποκαλύψεις, ως άλλες σύζυγοι του Λωτ, απ’ αυτές που ακόμα και τ’ όνομά τους έχει σβηστεί από την Ιστορία (εκτός από την Piaf, ξέρετε καμιά άλλη με το όνομα της αλατοκολώνας;). Προαιρετικά, μπορούμε να προσθέσουμε και πιπέρι ή πιπεράτες λεπτομέρειες, από τις κολεκτίβες του μπαρμπα-Στάθη όπου τραβιόταν ο sergeant Pepper (ελλείψει αυτών, λίγο τσίλικο τσίλι από τσιλιαδόρους της φτιάξης).
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε τη σπουδαία συμβολή του σημερινού μας εδέσματος στη νοητική παχυσαρκία, καθώς είναι πλούσιο σε τοξικά και πάμπτωχο (0%) σε ταξικά στοιχεία. Κάθε εφήμερη μερίδα αστειατορίου (35 gr) περιέχει τη συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα σε βιταμίνες Α (αποκτήνωση), Β (βραδύνοια) και C (cannibalism). Επίσης, σίδηρο (από παλιότερες κομπίνες συρματουργιών που έγιναν χαλυβουργίες), κάλλιο (από κάλους με καθημερινή εν παραθύρω παρουσία), φώσφορο (από Ιράκ μεριά) και μαγνήσιο (από κάτι περίεργες εταιρικές δραστηριότητες στην Μαγνησία). Τέλος, μετατρέπει τη χοληστερίνη HDL σε ADSL, αντιμαχόμενο τις παρά των κομμουνιστοσυμμοριτών φημολογίες περί ακριβού Ιντερνιέτ (με κάθε μερίδα, όπως και με κάθε εφημερίδα, δωρεάν πρόσβαση).
Και αφού μιλήσαμε για την υγιεινή διαστροφή, σας αφήνω για να σκεφτώ το γλυκό με το οποίο θα την συνοδέψουμε, επαναλαμβάνοντας κάτι επαναστατικά λόγια που άκουσα και πολύ μου άρεσαν. «Μένω πιστός στη νομιμότητα και στην εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατικής κουζίνας κι αφήνω τις συνταγές να τις κρίνουν οι μάγειρες και η μαγειρική. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι μέσα από την κατσαρόλα μου για να περνάει ο καιρός, να έρθουν άλλοι και να συνεχίσουμε να πιστεύουμε πως δεν γίνεται τίποτε»...