Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Τρία πράματα στον κόσμο αυτό, πολύ να μοιάζουν είδα.
Τα ολόλευκα μα πένθιμα σχολεία των Δυτικών,
των φορτηγών οι βρώμικες σκοτεινιασμένες πλώρες
και οι κατοικίες των κοινών, χαμένων γυναικών.

Έχουνε μια παράξενη συγγένεια και τα τρία
παρ' όλη τη μεγάλη τους στο βάθος διαφορά,
μα μεταξύ τους μοιάζουνε πολύ, γιατί τους λείπει
η κίνηση, η άνεση του χώρου και η χαρά.


Νίκος Καββαδίας - "Παραλληλισμοί"

2 σχόλια:

chrismos είπε...

Απλός, λιτός, σταράτος και ΠΑΝΣΟΦΟΣ ο μεγάλος μας ποιητής! Ιδανικός, πανάξιος εραστής της ελληνικής γλώσσας!
Παρεμπίπteously, η αφίσσα του (σε περίοπτη θέση), σε μαύρο φόντο (δηλ. στο φόντο της απουσίας κίνησης, χώρου και χαράς) και με τους στίχους αυτούς, κοσμεί το δωμάτιό μου (εν είδει πρωτοετούς φοιτητή, γαμώ τα γεράματά μου…) για να μου θυμίζει ότι άλλοι ταξιδεύουν ΟΛΟ τον κόσμο κι άλλοι ούτε στην …Κόρινθο δεν φτάνουν! (Ου παντός πλειν ες Κόρινθον).
Κι όποτε πιάνω να γράψω κα 'να στίχο, νιώθω "Δανεικός κι ανάξιος χειριστής" της ελληνικής γλώσσας. Κορνιθο σκαλίσματα…
Και ερωτώ σας, φίλτατε: Μήπως θα έπρεπε να αντικαταστήσω την αφίσσα με αντίστοιχη του στιχουργού Φοίβου (μετά συγχωρήσεως), μπας και νιώσω ολίγον Καββαδίας;;; Ή τούτο θα απετέλει ποιητική αηδία, κοινώς γκάφα;;;

Φιλικά
Χρήστος Γκαφαδίας

theogrocer είπε...

Άννα γνώστη
Οι μόνοι Φοίβοι που Άννα γνωρίζω είναι ο Απόλλων (όχι της Καλαμαριάς με τα ωραία καλαμάρια) και ο Δεληβοριάς (κι ας έλεγε ο Καλογιάννης για "κόντρα στον Δεληβοριά"). Εκάς (και όχι Ε.Κ.Α.Σ.) οι βάρβαροι! Ου γαρίδας ήτοι ποιούσι...
Σε Συν εργασία με το ιππουργείο πολτού (πολιτισμού-τουρισμού), σας προτρέπω να διατηρήσετε την παλαιά αφίσα (αφ' ης α...), συνεχίζοντας να ζείτε τον μύθο σας σε μια Ελλάδα που δεν υπάρχει, ειμή μόνο σε δωμάτια σαν το δικό σας. Τα άλλα έγιναν rooms to let.
Let me go now και μην ξεχνάτε: Νυν υπέρ πάτων ο αγκών