...Το σημερινό σύστημα, που περιορίζει σε ένα μίνιμουμ τη συνοχή των ανθρώπων σαν συνέπεια της απομόνωσης των νοικοκυριών, οδήγησε την ανθρωπότητα στην κορυφή της διαφθοράς. Ο πολιτισμός έχει σαν αποτέλεσμα να ζει ο άνθρωπος σε διαρκή πολεμική κατάσταση με τους ομοίους του και να είναι η κάθε οικογένεια ο κρυφός εχθρός όλων των άλλων οικογενειών.
...Ας ερευνήσουμε ποιες δυνατότητες υπάρχουν για να ξεδιπλωθούν τα πάθη αντί να καταπνιγούν. Τρεις χιλιάδες χρόνια σπαταλήθηκαν με την ανοησία της εξέλιξης κατασταλτικών θεωριών. Είναι ώρα να δώσουμε στην κοινωνική πολιτική μια άλλη στροφή. Ο ανθρώπινος λόγος θα έκανε καλλίτερα, αντί να ασκεί κριτική σ’ εκείνες τις ανίκητες δυνάμεις που ονομάζουμε πάθη, να μελετήσει τους νόμους τους.
...Οι φιλόσοφοι του έρωτα έχουν εκθρονίσει την αρχή του συναισθήματος με το πρόσχημα της υποβάθμισης της υλικής αρχής. Οι λόγιοι μας παρουσίασαν τον υλικό έρωτα σαν ένα ορμητικό ρεύμα που πρέπει να το περιορίσουμε στην κοίτη του, γιατί είναι δήθεν καταστροφικό. Και τι απέφερε αυτό; Το δαμασμένο ρεύμα πλημμυρίζει τους αγρούς και ερημώνει δέκα φορές περισσότερη γη, από αν το είχαμε θέσει σε μια επαρκώς μεγάλη κοίτη. Απαγορεύοντας το δίκαιο πέταγμα και την κοινωνική πρακτική του υλικού έρωτα, πολλαπλασιάζουμε τη επιρροή του και χάνουμε κάθε μέτρο.

Charles Fourier - "Τα δεσμά του έρωτα στον πολιτισμό"