Προς Θεσσαλονικείς β΄ επιστολή φαύλου

Αδελφοί
Στην οδό α-δελφών υπάρχει κυκλοφοριακό πρόβλημα. Οξύ, ω ξειν αγγέλειν Θεσσαλονικείς, όπως άλλωστε και σε κάθε οδό του πολεοδομικού συγκροτήματος. Δε νοιώθεις σα χαζός όταν κάνεις καρουζέλ; Μη μου τους κύκλους τάραττε, σαράντα στο ίδιο τετράγωνο για να παρκάρεις! Σου ‘ρχεται να μπαρκάρεις ανεπιστρεπτί. Φταίει το υδροκέφαλο αθηνοκεντρικό ή το θερμοκέφαλο φυγοκεντρικό κράτος των πτωχών πλην τίμιων συγγενών του βορρά; Πάντως, τρία είναι τα μεγάλα προβλήματα της πόλης, τα εξής δύο: Η εαυτοδιοίκηση. Αλλά, στα νομαρχεία σας εσείς, στα δημαρχεία μας κι εμάς. Αφού δεν κόβετε την πλάκα, κόβω λάσπη.
Ως νόθο κι αγνώστου μητρός (μη τρως, μου έλεγαν) παιδί της τεκνολογίας, λαμβάνω mail και sms από εξοργισμένους –πρώην εξορισμένους- προοδευτικούς πολίτες. Ενοχλούνται που στα ακροδεξιά των μεγάλων οδών μπαίνουν σεμνά και ταπεινά μόνο γαλάζια - δικά μας οχήματα, ταξιά (πληθυντικός) και λαοφορεία. Οι πωλητές συμπολίτες, ζητούν και μια λωρίδα στ’ αριστερά για τα κόκκινα οχήματα, τα συγκρουόμενα των βιαστικών στις ματωμένες οδικές αρτηρίες της άγριας δύσης. Ας το λάβει υπ’ όψη του ο Δείμος.*
Λοιπόν, μας ζηλεύουν και μας φθονούν που αφθονούν οι κότες, οι ιππότες και οι πότες φραπέ στην πόλη. Μα, αγαπητοί κακοπροαίρετοι, το φραπεδάκι ανακαλύφθηκε εδώ! Τι θέλατε, να το εκχωρούσαμε κι αυτό, σαν τους εξαγώγιμους μεταστάντες καλλιτέχνες; Αν απαριθμήσουμε τα πράγματα που πρωτοξεκίνησαν σ’ αυτή την πόλη, θα χρειαστεί να βάλουμε εξώστη στον Εξώστη! Και το ραδιόφωνο εδώ ξεκίνησε, άσχετα αν μετεξελίχτηκε αρχικά σε ραδειόφωνο και ακολούθως σε ραδιόφονο. Πάντως έγινε αναίμακτα, πολιτισμένα, αδιάφορα. Εσείς όμως, αδερφοί, να συντονιστείτε όπως προτρέπουν τα ραδειόφωνα. Έχω ακούσει ότι με τον συντονισμό πέφτουν τα κτίσματα. Ίσως καταφέρουμε να γκρεμίσουμε το μηδέν (μη, δεν) και να σχεδιάσουμε κάτι καλύτερο.
Άλλοι συνελήφθησαν κι άλλοι προσελήφθησαν. Άλλοι προσεβλήθησαν από τον ιό της περιπάθειας, της ωραιοπάθειας, της εμπάθειας ή της απάθειας. Εγώ έπεσα σε σκώμμα! Είχα ένα όραμα στο Πανόραμα, είδα τρεμάμενο τον Τρεμόπουλο να διεκδικεί τα αυτονόητα ενάντια στα ανόητα, είδα τα του νόμου 751 να γίνονται Boeing 757 και να απογειώνονται, αδειάζοντας την επίμαχη περιοχή. Είδα την υποθαλάσσια αρτηρία με αρτηριοσκλήρωση και το κυκλοφοριακό να παθαίνει σκλήρυνση κατά βλάκας. Μόνο μέτρο το μετρό, κατασκευαζόμενο με το μέτρο κι εξελισσόμενο με το σταγονόμετρο. Η λύση του τραμ θρηνεί φέτος τα πενηντάχρονα του ενταφιασμού της –θυμάστε;- από τον πατέρα της αντιπαροχής. Αντιπαρέρχομαι το όραμα κι έρχομαι στον ψευδή κόσμο των ζωντανών με τις γεμάτες δραστηριότητες άδειες ζωές, παραμένοντας μονίμως σε σκωμματώδη κατάσταση, αν και ήπια παρά την ήπια καταστολή. Ρετσίνα, για να διατηρήσω τη ρετσινιά.
*Δείμος: Δαιμονικό ον, υπηρέτης του Άρη και προσωποποίηση του δέους.

(από τον «Εξώστη» - Θεσσαλονίκη)