με τη φλογισμένη καρδιά και τα έξαλλα μάτια.
Είμαστε οι αλύτρωτοι στοχαστές και οι τραγικοί ερωτευμένοι.
Χίλιοι ήλιοι κυλούνε μες στο αίμα μας
κι ολούθε μας κυνηγά το όραμα του απείρου.
Η φόρμα δεν μπορεί να μας δαμάσει.
Εμείς ερωτευτήκαμε την ουσία του είναι μας
και σ' όλους μας τους έρωτες αυτήν αγαπούμε.
Είμαστε οι μεγάλοι ενθουσιασμένοι και οι μεγάλοι αρνητές.
Κλείνουμε μέσα μας τον κόσμο όλο
και δεν είμαστε τίποτα απ' αυτόν τον κόσμο.
Οι μέρες μας είναι μια πυρκαγιά κι οι νύχτες μας ένα πέλαγο.
Γύρω μας αντηχεί το γέλιο των ανθρώπων.
Είμαστε οι προάγγελοι του χάους.
Γιώργος Μακρής – «Εμείς οι λίγοι»
8 σχόλια:
Hey miss, silly Γη...
(Ε, δεσποινίς ανόητη Γη)
Emmy, sea λήγει...
(Έμη, η θάλασσα πεθαίνει)
Εμ, ίση ή λίγη...
Έμμισθοι λίγοι...
Ε, μισοί ή λίγοι...
Μπορούμε να γίνουμε περισσότεροι;;;
Fanta ζω με ότι δεν Perry μένετε άπαν τις ει...
Το χάος με τρομάζει όταν δεν είναι το δικό μου.
Έχω κι εγώ ερωτευτεί την ουσία του είναι μου
και 'οταν η ουσία του είναι των άλλων
προαγγέλει και γεννά χάος
γίνομαι
χαοφοβικός!
(χάοσε μέσα πολυχρόνη...κλπ)
Από το χάος γεννήθηκε ο κόσμος. Μη το φοβάσαι, το δικό σου (και το δικό μου) χάος είναι πιο φοβερό.
Άλλο γενιά του χάους κι άλλο γενιά του house...
Από το χάος γεννήθηκε ο κόσμος???
Αυτή η επικρατούσα άποψη δεν σημαίνει πως είναι και η σωστή.
Μια απορία προς όλους προσδιορίστε μου την έννοια της ύλης με τα σημερινά δεδομένα.
"Με τα σημερινά δεδομένα";;;;
Αυτό είναι σωστό;;;
-ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν θα μου φτάνει η χαρά, η αγάπη για τους άλλους, η διάθεση για δημιουργία και προσφορά, ο αγώνας που σπρώχνει ΟΛΟ τον κόσμο ένα βήμα παραπέρα. Τίποτε δεν ησυχάζει μέσα μου και ΔΕΝ ΘΕΛΩ να ησυχάσει!!! (ΧΑΟΣ Νο1)
-ΟΛΑ είναι ρυθμισμένα (από ποιον;;;) σαν ρολόι ακριβείας. ΔΕΝ έχω ανάγκες, ΔΕΝ έχω συναισθήματα, ΔΕΝ έχω αγωνίες, ΔΕΝ με ενδιαφέρει ΤΙΠΟΤΑ!!! (ΧΑΟΣ Νο2)
Αν ήταν στο χέρι μας, ποιο ΧΑΟΣ θα διαλέγαμε;;;
Και μη μου πείτε την κουρτίνα 3, γιατί αυτή δεν κρύβει τίποτε άλλο από το:
"είμαι μετρίως μέτριος
και πάντα μετρημένος,
ήρθα και φεύγω απ' τη ζωή,
στ' αυγά μου καθισμένος.
Το μερτικό μου απ' τη χαρά
μου το 'χουν πάρει άλλοι
κι ας είχα άφθονες ορμές
και μια ψ...υχή μεγάλη"
(σόρι για το σεντόνι, αλλά έχω να φάω τυρί από χτες το βράδυ και το σύνδρομο στέρησης της τυροΐνης, μου φέρνει παραλήρημα...)
Έχοντας ικανοποιήσει χθες το σύνδρομο της μπυρωίνης, λέω ότι πολύ σωστά έθεσες τα δύο χάη (ακόμα και για τους high). Το θέμα είναι ν' αποφασίσει κανείς (από-φασίζω, με την έννοια του απο-γαλακτίζομαι).
Κι αν δεν μπούμε στον κόπο να το κάνουμε (πολυάσχολοι γαρ), σύντομα θα αναλάβει η Ιστορία.
Λήγει ιππομονή...
Δημοσίευση σχολίου