Την μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία τους φαίνεται να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον τελευταίο καιρό οι ΗΠΑ. Αναφερόμαστε φυσικά στη διαρροή τεράστιας ποσότητας πετρελαίου στον κόλπο του Μεξικού, η οποία ενεργοποίησε τις θαμμένες ευαισθησίες των αμερικανών. Και λέμε «θαμμένες», ενθυμούμενοι τον άλλοτε πλανητάρχη George Bush (πατέρα), που δεν προσυπόγραψε το πρωτόκολλο του Kyoto για να μην υποχρεώσει σε περιορισμούς και σε οικονομικές επιβαρύνσεις τις αμερικανικές βιομηχανίες!... Όμως, σαν από κάποια «θεία ανταπόδοση» απέναντι στην κατ’ εξοχήν ρυπογόνο χώρα του πλανήτη, ανταπόδοση που ωστόσο δεν χαροποιεί κανέναν, το κακό ήρθε κυριολεκτικά στην πόρτα εκείνων που νοιάζονται περισσότερο για την παγκόσμια αστυνόμευση, απ’ ό,τι για την παγκόσμια επιβίωση…
Οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται τώρα να σχεδιάζουν την τροποποίηση της νομοθεσίας που αφορά στο περιβάλλον. Η αστοχία του σκυροδέματος στο κάλυμμα της υποθαλάσσιας πετρελαιοπηγής της πετρελαϊκής εταιρείας ΒΡ, απεδείχθη η «βασική αιτία» για την διαρροή πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού σύμφωνα με το μνημόνιο που ετοίμασε για την σημερινή ακρόαση στο Αμερικανικό Κογκρέσο η εταιρεία Transocean Ltd.
Κάναμε μια περιήγηση στην ιστοσελίδα της BP, μιας εκ των τεσσάρων μεγαλύτερων εταιριών ενέργειας του κόσμου, απ’ όπου –σύμφωνα με όσα η ίδια μας πληροφορεί- μαθαίνουμε ότι δραστηριοποιείται σε τριάντα χώρες με 80.300 υπαλλήλους την 31η Δεκεμβρίου 2009, με ετήσιο τζίρο (για το 2009) 239 δισεκατομμύρια δολάρια και κέρδη 14 δις δολάρια για την ίδια χρονιά. Η BP ιδρύθηκε το 1909 και μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εταιρία ή οι θυγατρικές της έχουν καταδικασθεί σε τρεις περιπτώσεις για εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος (συνοδευόμενες από μεγάλα πρόστιμα). Ένα από τα μεγαλύτερα διυλιστήρια της ΒΡ στις ΗΠΑ εξερράγη τον Μάρτιο του 2005, προκαλώντας 15 θανάτους και τραυματίζοντας 180 άτομα. Το περιστατικό ήρθε ως επιστέγασμα μιας σειράς λιγότερο σοβαρών ατυχημάτων στα διυλιστήρια της BP, συνοδευόμενο από αιτιάσεις για τεχνικά προβλήματα που δεν αντιμετωπίστηκαν από τη διοίκηση...
Δεν είναι όμως μόνο η BP. Περίπου τέτοιο καιρό του 1979 (στις 3 Ιουνίου), 600.000 τόνοι πετρελαίου καταλήγουν στη θάλασσα, μετά από έκρηξη στην πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου «Ixtoc 1» στο νότιο κόλπο του Μεξικού και διαρροή που διήρκεσε δέκα ολόκληρους μήνες. Σε αυτό το διάστημα δημιουργήθηκε μια πελώρια πετρελαιοκηλίδα μήκους περίπου 80 χιλιομέτρων στα ανοιχτά των ακτών των ΗΠΑ, καταστρέφοντας τον τουρισμό, τις ιχθυοκαλλιέργειες και οδηγώντας στο θάνατο δεκάδες είδη ζώων. Ως υπεύθυνες για την έκρηξη στην πλατφόρμα, που οδήγησε στη δεύτερη μεγαλύτερη πετρελαϊκή θαλάσσια μόλυνση στην ιστορία, θεωρήθηκαν οι… βαλβίδες ασφαλείας. Βέβαια, οι βαλβίδες και όλα τ’ άλλα γίνονται από ανθρώπινα χέρια, κατ’ εντολή εταιριών που -στον σημερινό κόσμο της καπιταλιστικής ασυδοσίας- χαρακτηρίζονται από την προσπάθεια για ικανοποίηση της ακόρεστης δίψας τους για μέγιστα κέρδη και ελαχιστοποίηση των εξόδων. Εταιρίες που δεν διστάζουν να θυσιάσουν τα πάντα μπροστά στην κερδοφορία τους, ενώ όταν συμβεί το κακό, σφυρίζουν αδιάφορα και βάζουν το πολιτικό προσωπικό τους να καθαρίσει (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Άλλωστε, το περιστατικό του «Sea Diamond» που μετατράπηκε σε τοξική βόμβα στο βυθό της Σαντορίνης, είναι πολύ κοντινό και όσα το ακολούθησαν (θα έπρεπε να) είναι γνωστά σε όλους μας…