Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Στα σαλόνια της διαμαρτυρίας, τα οποία είναι γεμάτα ιδεολογικές ταμπέλες τόσο μεγάλες που σέρνονται καταγής σαν κουρέλια και απορροφούν σα σφουγγαρόπανα τα απόνερα των υπονόμων, πάντοτε προτιμούσαν τους επαναστάτες άλλων εποχών. Ή ακόμα κι εκείνους άλλων ηπείρων, ιδίως αυτούς που βρίσκονται στις τροπικές νοτιοαμερικάνικες σιέρρες. Οι ταρτούφοι μεταμφιέζονται για να μη χρειαστεί να υποστηρίξουν τους επαναστάτες που μάχονται εδώ, για να μη χρειαστεί να διακινδυνεύσουν ποτέ τίποτα, για να παρακάμψουν τα ερωτήματα σχετικά με τη δική τους παραίτηση, την αιώνια χλιαρότητά τους, την ύπουλη προδοσία τους που στάζει καθημερινά δηλητήριο.
Jean Marc Rouillan ("Action Directe") - 14.1.2004

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σα σχόλιο θα έβαζα το κειμενάκι του Ευαγγέλου της προηγούμενης ανάρτησης.

chrismos είπε...

Ω καίει...
Αλλά για φαντάσου το πλήθος του ποιητή πολλά πλάσει ας μένω!!!
Δις τοιχος ή plus τίγκα γέρνει προς τη μεριά των τ' art UFOν...
Καίμε τέτοια "ζύγια" θα μείνουμε για χρόνια υπό(ζύγια...)
Drop pee...

theogrocer είπε...

Μια χαρά τα λέει ο monsieur Jean. Δεν χρειάζονται σχόλια (ούτε και σχολεία θα έλεγα), αλλά απαντήσεις από τους Ταρτούφους με το πλήθος των "επαναστατικών" ενσήμων, μυχ' έσω...