Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Μπορούμε να συμφωνήσουμε πιστεύω, ότι οι χρήσεις ταυτότητας και δήλωσης του "είναι" δεν αντικατοπτρίζουν πραγματικά γεγονότα στον κόσμο όπως τον βιώνουμε. Για τους σκληροκέφαλους ανάμεσά μας που έχουν κάποια δογματική κλίση: Το κάθε τι στον "πραγματικό κόσμο" αλλάζει. Μερικές φορές τόσο γρήγορα που μπορεί να μην προσέξουμε αμέσως τις αλλαγές, μερικές φορές τόσο αργά που μπορούμε. Το κάθε πρόσωπο, όπως και το κάθε "πράγμα", υπόκειται σε τέτοιες αλλαγές. Ένα συγκεκριμένο ρήμα της γλώσσας, το "είναι", μεταφέρει αρχαϊκούς συσχετισμούς και υπονοήσεις μονιμότητας και στατικής ύπαρξης, που δεν βρίσκουμε στον "πραγματικό κόσμο".
David Bourland jr

1 σχόλιο:

chrismos είπε...

Γιατί ο συγγραφέας καταφεύγει στη δύσκολη γλωσσολογική ερμηνεία στη στατικότητα(;) της έννοιας του "είναι";
Δεν κατάλαβα και πολλά, αλλά η απαξίωση τής όποιας ακαμψίας (έως και δυσκαμψίας) είναι αυτονόητη.
(εκτός κι αν είμαι βαθιά νυχτωμένος...)
Βοηθάτε...